ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ και η ζώσα κατάσταση της αναπηρίας


Με αφορμή μια εκδήλωση για την προσβασιμότητα στην ενημέρωση και την εκπαίδευση, από το σύνολο των πολιτών, που πραγματοποιήθηκε στο ΙΔΡΥΜΑ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ, είχα τη χαρά να συνεργαστώ και να γνωρίσω τη Σοφία Δημητριάδου Ευγενίδη.

Από τότε παρακολουθώ τις δράσεις και πρωτοβουλίες που αναπτύσσει, με στόχο να γίνει συνείδηση και καθημερινή πρακτική, από φορείς και πολίτες, η ισότιμη παροχή υπηρεσιών στα άτομα με αναπηρία, που σε αυτή τη χώρα, αναγκάζονται να διεκδικήσουν...τα αυτονόητα.

Πρόσφατα το ΙΔΡΥΜΑ, πρωτοπορώντας οργάνωσε μια σειρά σημαντικών εκδηλώσεων ενώ η- υπόχρεη- πολιτεία ακόμη αδιαφορεί.

Ο λόγος για την:

΄΄ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΥΓΕΝΙΔΟΥ ΜΕ ΤΗ ΖΩΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΄΄ 

Το Ίδρυμα Ευγενίδου σε συνέχεια της προσπάθειας δημιουργίας ενός περιβάλλοντος χωρίς εμπόδια στην πρόσβαση των χώρων και βελτίωσης των παρεχόμενων από αυτό Υπηρεσιών σε Χρήστες/ριες με Αναπηρία, οργάνωσε για το προσωπικό δύο συναντήσεις, με σκοπό την εξοικείωση των εργαζομένων στους χώρους του Ιδρύματος Ευγενίδου με τη ζώσα κατάσταση της αναπηρίας.

Η ενημέρωση – εξοικείωση του προσωπικού έγινε από χρήστες και χρήστριες με αναπηρία και σχεδιάστηκε με στόχο να συμπεριληφθεί όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτική ομάδα ατόμων με αισθητηριακές και κινητικές αναπηρίες.
Η προσπάθεια τροποποίησης δημιουργίας προσβάσιμου περιβάλλοντος και παρεχόμενων υπηρεσιών ξεκίνησε με προτάσεις και σχεδίαση από τον Αντώνη Ρέλλα σε συνεργασία με τη Διεύθυνση του Ιδρύματος.

Στα πλαίσια του σχεδιασμού το Ίδρυμα Ευγενίδου ανέθεσε στην Πελαγία Παπανικολάου τη διεξαγωγή Έρευνας Εξωτερικής Αξιολόγησης του περιβάλλοντος και των παρεχόμενων από αυτό Υπηρεσιών σε Χρήστες/ριες με Αισθητηριακές και Κινητικές Αναπηρία.

Η Έρευνα Αξιολόγησης πραγματοποιήθηκε την 26η Ιανουαρίου 2011 με την ενεργό συμμετοχή 13 Ερευνώμενων με Αναπηρία και τη διά ζώσης υποστήριξη από Διερμηνέα Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας (Ε.Ν.Γ.).

Στη συνέχεια τα αποτελέσματα της έρευνας Αξιολόγησης της Προσβασιμότητας του περιβάλλοντος και των παρεχόμενων από το Ίδρυμα Ευγενίδου Υπηρεσιών σε Χρήστες/ριες με Αναπηρία, παρουσιάστηκαν στο προσωπικό του Ίδρύματος στις 8 Απριλίου 2011, ώστε να είναι οι εργαζόμενοι/ες ενήμεροι και να συμμετέχουν στις προσπάθειες για τη βελτίωση των συνθηκών προσβασιμότητας.

Από την έρευνα αξιολόγησης προέκυψε ότι οι χώροι και οι υπηρεσίες που παρέχονται από το Ίδρυμα Ευγενίδου στους χρήστες/στριες με αναπηρία ικανοποιούν εν μέρει τις ανάγκες των Ατόμων με Αναπηρία, ενώ υπάρχει περιθώριο ενεργειών βελτίωσης.
Επίσης τα ερωτηματολόγια ανέδειξαν την ανάγκη περαιτέρω εξοικείωσης του προσωπικού του Ιδρύματος Ευγενίδου με την αναπηρία ως κατάσταση, όπως βιώνεται από τους ανθρώπους με Αναπηρία.

Το Ίδρυμα Ευγενίδου ανέθεσε την ευθύνη για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή της ημερίδας εξοικείωσης με τη ζώσα κατάσταση της Αναπηρίας στο σκηνοθέτη Αντώνη Ρέλλα.

Στην παρουσίαση συμμετείχαν οι εξής:
Απόστολος Γιαννόπουλος, ηθοποποιός, μέλος του Δ.Σ. του Θεάτρου Κωφών
Ευανθία Πλαχούρα, ηθοποιός, μέλος του Δ.Σ. του Θεάτρου Κωφών




Σοφία Ρομπόλη, διερμηνείας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και Διεθνούς Νοηματικής Γλώσσας
Ιωάννα-Μαρία Γκέρτσου, Διευθύντρια της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων-Οδηγών «ΛΑΡΑ», πειραματική ψυχολόγος (συμμετείχε η Σκύλος-Οδηγός Μay)

Πελαγία Παπανικολάου, δικηγόρος, εγκληματολόγος, ερευνήτρια
Αντώνης Ρέλλας, σκηνοθέτης
Αντρέας Κουζέλης, κοινωνιολόγος, συγγραφέας

Κατά τη διάρκεια της ημερίδας εξοκείωσης, το προσωπικό του Ιδρύματος Ευγενίδου ενημερώθηκε για την ελλειπή εκπαίδευση των Κωφών στα ειδικά, αλλά και στα γενικά σχολεία, η οποία αποδίδεται στην πλημμελή διδασκαλία ή και στην παντελή έλλειψη εκπαίδευσης στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα. (Ε.Ν.Γ.).
Επιπροσθέτως τονίστηκε η ανάγκη ύπαρξης διερμηνέα της Ε.Ν.Γ. στις κρατικές υπηρεσίες (εφορίες, δικαστήρια κλπ.), στις ιατρικές επισκέψεις ενώ επισημάνθηκε η ανάγκη ύπαρξης υποτιτλισμού η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα τη δυνατότητα παρακολούθησης ειδήσεων, θεατρικών έργων ή ταινιών στον κινηματογράφο.
Επισημάνθηκε η αυτονομία που παρέχεται στα άτομα με περιορισμό όρασης μέσω της χρήσης σκύλων-οδηγών, ενώ πραγματοποιήθηκε επίδειξη σύμφωνα με τον Κώδικα Συμπεριφοράς απέναντι σε έναν Τυφλό που κινείται με ή χωρίς Σκύλο-Οδηγό.

Αναφέρθηκε η αναγνώριση των δικαιωμάτων των Ανθρώπων με Αναπηρία στο πλαίσιο των Διεθνών Οργανισμών. Επισημάνθηκε η σύγχρονη οπτική μέσα από το νέο ορισμό για τα Άτομα με Αναπηρία ο οποίος αντικατέστησε τον προσδιορισμό τους ως Άτομα με Ειδικές Ανάγκες.

Παράλληλα υπό το πρίσμα της παράθεσης επιλεγμένων ερευνητικών κειμένων υπήρξε σύνδεση με την πραγματικότητα, όπως την αντικρίζουν οι ίδιοι/ες οι Άνθρωποι με Αναπηρία στην καθημερινότητα τους.

Καταληκτικά επισημάνθηκε ότι η προσπάθεια εξοικείωσης δεν ισοδυναμεί με εκπαίδευση του προσωπικού, αλλά πρόκειται για γνωστοποίηση των συνθηκών υπό τις οποίες διαβιώνουν τα Άτομα με Αναπηρία.
Στόχος της όλης παρουσίασης είναι η αποδοχή του διαφορετικού καθώς η αρμονία του σύμπαντος στηρίζεται στη διαφορετικότητα, στην ποικιλία.
Η όλη εκδήλωση καλύφθηκε με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα.
Στη συνέχεια ακολούθησε συζήτηση με τους/τις εργαζόμενους/ες στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

Το Ίδρυμα Ευγενίδου, στο διάστημα που μεσολάβησε από τη διεξαγωγή της έρευνας αξιολόγησης μέχρι την τωρινή εκδήλωση εξοικείωσης του προσωπικού με τη ζώσα κατάσταση της αναπηρίας έχει προβεί σε ενέργειες βελτίωσης της προσβασιμότητας.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 2 ετών έχει διοργανώσει εκδηλώσεις, στις οποίες προβλέφθηκε η υποστήριξη από Διερμηνέα Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας και η παροχή προσβάσιμου υλικού (εκτύπωση σε μορφή Breille).

Η Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Ευγενίδου έχει πραγματοποιήσει ψηφιοποίηση των συλλογών, διδακτικών εγχειριδίων, παλαιών βιβλίων, ψηφιακών αναπαραστάσεων της Διαδραστικής Έκθεσης και υλικού από τη δραστηριότητα του Πλανηταρίου.

Στους χώρους της Βιβλιοθήκης έχουν εγκατασταθεί δύο σύγχρονοι Σταθμοί Εργασίας οι οποίοι επιτρέπουν την ισότιμη πρόσβαση των ατόμων με περιορισμό όρασης, κώφωση και με βαριά κινητικά προβλήματα στο υλικό της Βιβλιοθήκης.

Παράλληλα το Ίδρυμα Ευγενίδου παραχώρησε τους χώρους του σε Καλλιτέχνες και Επιστήμονες με Αναπηρία για την παρουσίαση του έργου τους, αναγνωρίζοντας ότι αντιπροσωπεύουν ισότιμα τον Πολιτισμό μας.

Τέλος, σε μια προσπάθεια ενεργοποίησης των επιστημόνων της χώρας μας προτρέπει τους υπεύθυνους για την οργάνωση Συνεδρίων στο Συνεδριακό Κέντρο να προνοούν για την διευκόλυνση των Συμμετεχόντων/ουσών με Αναπηρία (χορήγηση Προσβάσιμου υλικού, υποτιτλισμός διαφανειών).
Βαθύτερος στόχος μας είναι το Ίδρυμα Ευγενίδου να αποτελέσει Πρότυπο Προσβασιμότητας, ως προς το δομημένο Περιβάλλον, την Ενημέρωση, την Εκπαίδευση και την Επικοινωνία, τα Αγαθά και τις Υπηρεσίες.
















«ΨΑΡΙ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ»


 
Η κωμωδία του φίλου και συναδέλφου  Βασίλη Τσικάρα συνεχίζει να προσελκύει και να γοητεύει τους θεατές για δεύτερη χρονιά.
Μετά τη Θεσσαλονίκη η   η θεατρική ομάδα Άρατος, περιοδεύει στη Β. Ελλάδα.
Το έργο σημείωσε μεγάλη επιτυχία στη Θεσσαλονίκη τα δύο τελευταία χρόνια, εντυπωσιάζοντας κοινό και κριτικούς, για το έξυπνο και πρωτότυπο κείμενό του, τη σκηνοθετική επιμέλεια και τη διανομή.  Επόμενος σταθμός, η Έδεσσα, στις 29 Δεκεμβρίου 2012.


ΣΥΝΟΨΗ
Ένα σύγχρονο παντρεμένο ζευγάρι, ο Φώτης και η Τζένη, αντιμετωπίζουν προβλήματα μετά από 5 χρόνια γάμου. Αυτή του καταλογίζει πλήρη αδιαφορία. Αυτός μονίμως αντιδράει, εξαιτίας της ζήλειας της, όπως ισχυρίζεται. Στην πραγματικότητα αγαπιούνται κι αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό, μόλις τα πνεύματα ηρεμήσουν.

Οι καυγάδες όμως είναι συνεχείς και η κρεβατομουρμούρα ατελείωτη, γι’ αυτό και φτάνουν στα πρόθυρα του χωρισμού.

Η εμφάνιση όμως 3 απρόσκλητων επισκεπτών από το… υπερπέραν, φέρνει τα πάνω-κάτω.

Πρόκειται για τα προσωποποιημένα προβλήματα-αρνητικά συναισθήματα του ζευγαριού, τα οποία εμφανίζονται με… άνωθεν εντολή, παραδόξως, για να βοηθήσουν.

 Η Ζήλεια, το πρώτο αρνητικό συναίσθημα, έρχεται αντιμέτωπη με τη Τζένη και η Αδιαφορία με το Φώτη. Το χθες, το σήμερα, αλλά και το αύριο του ζευγαριού περνά μέσα από τις οδηγίες των συναισθημάτων και συγκρούεται με τις  παγιωμένες αντιλήψεις. Μέσα από παραδείγματα και… ταξίδια στο παρελθόν, μαθαίνουμε για τη σχέση του ζευγαριού και πώς αυτή επιδεινώθηκε τα τελευταία χρόνια.

Ταξιδεύουμε στη Βιέννη, το Παρίσι, τη Μύκονο…
Λύση όμως δεν δίνεται. Γι’ αυτό και εισβάλλει η ανωτέρα δύναμη, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Έρωτας. Ο Έρωτας που έχει εγκαταλείψει το ζευγάρι, μετά τη φθορά που έχει περιέλθει στη σχέση τους.

Ο Έρωτας χωρίς να χρονοτριβεί διατάζει την τέλεση ενός δικαστηρίου, με ενόχους, το Φώτη και την Τζένη. Η εκδίκαση της υπόθεσης όμως δεν κυλά όπως θα περίμενε το «αρχαίο πρωτότοκο Φως» και το ζευγάρι οδηγείται σε μία από τις επιλογές.

Το δρόμο της Αρετής ή το δρόμο της Κακίας… το δρόμο της Αγάπης ή το δρόμο του Χωρισμού…

Μέσα από την προσπάθεια των συναισθημάτων - μικρών Θεών της ιστορίας μας, βγαίνει και η μεταξύ τους σχέση, η μεταξύ τους εξάρτηση. Τα αρνητικά συναισθήματα δεν επηρεάζουν μόνο τους θνητούς. Επηρεάζονται και αυτά, από τον ίδιο τον αρνητισμό τους.

Ο συγγραφέας προσπαθεί να αναλύσει επί… σκηνής, την ευκολία με την οποία χωρίζουν τα ζευγάρια, μόλις έρθει ή μόλις επιτραπεί να… έρθει, η φθορά.

Τέλος, το ερώτημα που γεννάται και τίθεται στο κοινό είναι «αν τελικά, αξίζει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία, στον ή στη σύντροφό μας», αποφεύγοντας τις εύκολες λύσεις και επιδεικνύοντας αυτοσυγκράτηση, συντροφικότητα και υπομονή.

 

Πότε και που : Σάββατο 29 Δεκεμβρίου, στις 9 το βράδυ, στην αίθουσα εκδηλώσεων Νομαρχίας Έδεσσας (Διοικητήριο).   

Τιμές εισιτηρίων: 7 ευρώ κανονικό, 5 ευρώ φοιτητικό, ΟΑΕΔ, τρίτεκνοι, πολύτεκνοι, ατέλεια.

Συντελεστές
Σκηνοθεσία : Βασίλης Τσικάρας

Σκηνικά : Δημήτρης Αρζουμανίδης

Κοστούμια : Λίζα Ψωμιάδου

Ήχοι – φώτα : Γιώργος Στεφανίδης
Δημιουργικό : Δημήτρης Αλεξάκης

Χορογραφία : Χρήστος Μυλωνάς

Photo Art: Γιώργος Αγγελούδης

Make-up artist: Μαρία Γιώτσα

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Σταύρος Καραγεωργιάδης, Μαρία Κλεάρχου, Βασίλης Μήτος, Ελένη Τριανταφύλλου και ο Βασίλης Τσικάρας.

ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:   Θεατρική Ομάδα Άρατος  -  Θεατρική Ομάδα «Έκφραση» Αλμωπίας

 

Μία τιμητική διάκριση και...πρόσκληση για απόψε

-Η ανάρτηση είναι παράλληλα και μια πρόσκληση σε όσους φίλους και αναγνώστες επιθυμούν να παραβρεθούν σήμερα 22-12-2012 και 7μμ στο Hilton και στην εκδήλωση του ΥΜΑΘ προς τιμήν εθελοντών και χορηγών που συνέβαλλαν στις εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της Μακεδονίας-

Η  ΄΄παρέα΄΄ με τον εθελοντισμό κρατάει χρόνια και μάλλον αποδίδεται στα οικογενειακά μας χρωματοσώματα.


Είναι μια φυσική στάση που πηγάζει από την ανάγκη για κοινωνική συμμετοχή σε δράσεις και αγώνες υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά και διάσωσης της ιστορίας και του πολιτισμού.
Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης
Η ενασχόληση όμως με το Αρχείο του Στρατηγού Καλλάρη και στη συνέχεια και άλλων ιστορικών προσώπων, με στόχο τη διάσωση και δημοσιοποίηση σημαντικών ντοκουμέντων.

Ξεκίνησε το 2000 με ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ.
Συνεχίζεται με τη διάθεση κειμηλίων για εκθέσεις και εκδηλώσεις.
Η πρώτη είναι ακόμη στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης και με χάρηκα πολύ όταν κάποιες φίλες μου και μητέρες με ενημέρωσαν ότι την επισκέφθηκαν τα παιδιά του με το σχολείο και στη συνέχεια την σχολίασαν σους γονείς τους
 
Τμήμα του αρχείου εκτίθεται στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης συμμετέχοντας στην Εκθεση ΄΄Κειμήλια΄΄ Απελευθέρωσης΄΄
ΥΜΑΘ. Λίζα Σωτίλη,Νατάσα Μποζίνη
 
Εκεί είχα τη χαρά να γνωρίσω τις εγγονές του Στρατηγού Ναπολέων Σωτίλη.
Άρχισε μία νέα έρευνα με διασταύρωση στοιχείων και ντοκουμέντων που είχαν ανταλλάξει μεταξύ τους οι δύο Στρατηγοί των Βαλκανικών Αγώνων και του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου.
 

Το καλοκαίρι, στην έκθεση του Μουσείου Φαλτάιτς για τους βαλκανικούς πολέμους,πρωτοπαρουσιάστηκε με τη μορφή οπτικοακουστικού υλικού ένα ντοκουμέντο του πολεμικού ανταποκριτή και ναύτη στο θωρηκτό Αβέρωφ, Κωνσταντίνου Φαλτάιτς.
 
Περιέγραφε με λογοτεχνική προσέγγιση την απελευθέρωση της Καβάλας και είναι το πρώτο από μια σειρά ντοκουμέντων που δημιουργούνται σε ηχητική μορφή.
Η κοπιαστική πραγματικά, αποθησαύριση συνεχίζεται όπως και η συμβολή σε εκδηλώσεις, άλλων περιοχών της Ελλάδας, που συνδέονται με τα ιστορικά πρόσωπα της προσωπικής μου έρευνας και καταγραφής.
Για αυτήν την πολύχρονη ενασχόληση με την ιστορία και κυρίως την απελευθέρωση της Μακεδονίας, κλήθηκα να παραλάβω σήμερα, μια τιμητική διάκριση από το ΥΜΑΘ στο πλαίσιο  του ΄΄MONEY SHOW 2012΄΄ στο ξενοδοχείο Hilton της Αθήνας.
Η εκδήλωση είναι προς τιμήν των εθελοντών, συντελεστών, και χορηγών των επετειακών εκδηλώσεων του ΥΜΑΘ για τη συμπλήρωση 100 χρόνων ελεύθερης Μακεδονίας, με ομιλητές τους: Δρ. Κωνσταντίνο Παρθενόπουλο (Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Μακεδονίας και Θράκης) και Βασίλειο Νικόλτσιο (Διευθυντή Ιδρύματος Μουσείου Μακεδονικού Αγώνα).
Εντός του ξενοδοχείου θα υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος όπου θα εκτίθενται για πρώτη φορά στην Αθήνα το πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης στον Ελληνικό Στρατό, η πρώτη ελληνική σημαία που υψώθηκε στο Λευκό Πύργο μετά την απελευθέρωση της πόλης το 1912, καθώς και πλήθος φωτογραφιών από τις επετειακές εκδηλώσεις που διοργάνωσε το ΥΜΑΘ από τις 25 έως τις 27 Οκτωβρίου, με αφορμή τη συμπλήρωση ενός αιώνα από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας.

Ευχαριστώ θερμά τους διοργανωτές και εκτιμώ ότι παρά τα όσα ταλανίζουν τη χώρα, θα συνεχίζουν να συμβάλλουν στην ανάδειξη της ιστορίας και του Ελληνικού πολιτισμού, με κάθε τρόπο.
Θα χαρώ να σας συναντήσω για να ανταλλάξουμε ΄΄νέα΄΄ ιστορικού περιεχομένου.

Νατάσα Μποζίνη

“Ταγκό με τρεις” το μυθιστόρημα της Εύας Σερπιώτη


 Βρήκα τον τίτλο του μυθιστορήματος, πολύ εύστοχο και ιδανικό για να περιγράψει το αιώνιο πρόβλημα ανάμεσα στη σχέση του ζευγαριού, που είναι ...ο τρίτος άνθρωπος.
Η πολυταξιδεμένη Εύα Σερπιώτη αφού είδαν τα μάτια της πολλά και ίσως περιμέναμε τα ταξίδια της στον πλανήτη, να αποτελέσουν αφετηρία για το πρώτο της μυθιστόρημα, μας αιφνιδίασε και επέλεξε να  γράψει για τον τρίτο άνθρωπο που μπορεί να εισβάλλει και στις καλύτερες ΄΄οικογένειες΄΄ 

Αναρτώ μερικά αποσπάσματα και τις επόμενες ημέρες θα το διαβάσω και θα περιγράψω τη ΄΄χορογραφία΄΄  

 Ν.Μ

΄΄ΤΑΓΚΟ ΓΙΑ ΤΡΕΙΣ΄΄
 
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

«Ο πρώτος τρόπος να σκοτώσουμε την αλήθεια στα όποια συναισθήματά μας είναι να μιλάμε γι’ αυτά με άλ-

λους. Πριν το κάνουμε όμως αυτό, πιστεύω ότι πρέπει πρώ-

τα μόνοι μας να τα αφουγκραστούμε σωστά, γιατί εμείς

είμαστε ο δικαιότερος δικαστής του εαυτού μας στον κό-

σμο.
   «Η εμπειρία αυτή του παράνομου, κατά κόσμον, έρωτά μου, με έκανε να διαπιστώσω ότι οι περισσότεροι υποτιμούμε δήθεν τον έρωτα ως μια επιπλέον ανάγκη, αλλά στην πραγ-

ματικότητα τον αναζητούμε ακόμα και στην πιο κουρελια-

σμένη παράνομη μορφή του και συμβιβαζόμαστε με αυτόν·”

 
 “Όλοι μας με μεγάλη ευκολία λιθοβολούμε την παράνομη

αγάπη, χωρίς να αναρωτηθούμε αν αυτή μπορεί να τρέφει

πιο αληθινά συναισθήματα από μια επίσημη σχέση, που τις

περισσότερες φορές υπάρχει στηριζόμενη κυρίως πάνω σε μια

παλιά σύμβαση γάμου και όχι σε υπαρκτά συναισθήματα, όπως

αγάπη, εκτίμηση, τρυφερότητα και σεβασμό. Δεν ψάχνουμε

την αλήθεια, όχι γιατί δε γνωρίζουμε τη διαδικασία και τον

τρόπο να το κάνουμε, αλλά γιατί δεν την αντέχουμε.

 
Αν αποδειχθεί ότι ο παράνομος αγαπημένος σου είναι σω-

στός ολοκληρωμένος άνθρωπος που έχει εμπλακεί σ’ ένα συ-

ναισθηματικό τρίγωνο χωρίς υστεροβουλίες και με μόνο

οδηγό τα συναισθήματά του, που ποτέ δε ζητούν την άδεια

για το ποιον θα ερωτευτούμε και θ’ αγαπήσουμε, τότε αντι-

μετωπίζουμε μεγάλο πρόβλημα. Ανατρέπονται τα ταπεινά

επιχειρήματά μας με τα οποία στολίζουμε την παράνομη σχέ-

ση στην προσπάθειά μας να δικαιολογήσουμε τη δειλή φύ-

ση μας που μας εμποδίζει ν’ αλλάξουμε τη ζωή μας.

Κόλαση για τρεις, θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της ιστο-

Ρίας

 
 Ο τρίτος της
παρέας, το μόνο που έχει να χαρεί, όταν και αν αποκαλυ-

φθεί η αλήθεια, είναι η δικαίωση της κοινωνίας, που τις πε-

ρισσότερες φορές τάσσεται υπέρ του νόμιμου. Ποιος όμως

αρκείται να ζει με τη δικαίωση της κοινωνίας; Όταν ο άν-

θρωπος που ερωτεύτηκες, ονειρεύτηκες μαζί του, με τον

οποίο δημιούργησες πράγματα, έμαθες να συμπάσχεις μ’ αυ-

τόν, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια, ξαφνικά κάνει φτερά, τι

να την κάνεις τη δικαίωση της κοινωνίας;
 
 
Αν ο ερωτευμένος

επαναστάτης σύζυγος παραμείνει ή όχι στη συζυγική εστία,

αν τον συγχωρέσεις ή του δείξεις την έξοδο, το αποτέλεσμα

παραμένει εξίσου οδυνηρό.

Η σιωπή της συμβίας είναι έξυπνη κίνηση σε τέτοιες κα-

ταστάσεις. Οι ανώφελες συζητήσεις και οι εκρήξεις το μόνο

που καταφέρνουν είναι να τα αποδυναμώνουν όλα. Αλλά έως

πότε θα διατηρηθεί αυτή η έξυπνη κίνησή της, η υπομονή;»

 

 «Ο άνθρωπος που κάποιες περιόδους της ζωής του ζει

μοναχικά, χωρίς να είναι έτσι από τη φύση του, συμβιβά-

ζεται με τη μοναξιά επειδή αντιμετωπίζει αλύγιστος τις μι-

κρότητες της ζωής και χρειάζεται τον χρόνο του για να τις

ξεπεράσει.

Μισεί τις εύκολες επιλογές ο αξιοπρεπής άνθρωπος, τις

κούφιες αγάπες, τις φιλίες συμφέροντος, τις ευκαιριακές

συμμαχίες και τις κοινωνικές αναρριχήσεις.

Αυτό όμως είναι και το μεγαλείο του! Είπαμε, στεκό-

μαστε όρθιοι σαν κυπαρίσσια!

Εκείνη η τραγική ώρα, που νιώθουμε άρριζοι, είναι η κο-

ρυφαία ώρα της δύναμής μας να προσφέρουμε αγάπη και

όχι επιθετικότητα.

Η στιγμή και η ζωή για να μην είναι κενές πρέπει να

εμπνέονται από το νόημα της προσφοράς και της αγάπης.

Ενίσχυσε την πίστη σου και θ’ ανακαλύψεις ότι δεν υπάρ-

χει ανάγκη να ελέγχεις πλήρως τα συναισθήματά σου. Τό-

τε όλα θα πάρουν τον δρόμο τους και θα παρασύρουν κι εσένα μαζί τους προς μεγάλη σου χαρά και όφελος.΄΄

 
 «Οι καταστάσεις αλλάζουν κάθε στιγμή και πρέπει να μπο-

ρεί κανείς να προσαρμόζεται σε αυτές. Είναι ο μόνος τρό-

πος για να ζούμε ευτυχισμένοι και ήρεμοι. Γνωρίζουμε κα-

λά ότι μέσα μας κουβαλάμε τη δύναμή μας και την αυτο-

πειθαρχία και δεν πρέπει να δενόμαστε με αντικείμενα,

σπίτια ή δουλειές. Στη ζωή δεν ήρθαμε για ν’ αποκτήσουμε

μια σειρά από ακίνητα και άλλα περιουσιακά στοιχεία. Στη

ζωή ήρθαμε για να υπάρχουμε, επιμένουν στοχαστές και δια-

νοούμενοι.

 
 « Οι συμβάσεις ζωής στενεύουν τα όρια της ύπαρξής μας

Τελικά υπηρετούμε τον εαυτό μας και ψάχνουμε την αλή-

θεια του γιατί η αλήθεια, ως αιώνιο στοιχείο που καθορίζει

κάθε είδους σχέση, δεν πεθαίνει ποτέ. Σχέση νόμιμη ή πα-

ράνομη κατά την κοινωνία, ουδόλως μας ενδιαφέρει, από τη

στιγμή που ξεπροβάλλει μπροστά στα μάτια μας το κάτι άλ-

λο που αναζητούμε ως αλήθεια

 
Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις « Σύγχρονοι Ορίζοντες».

 
ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΑΓΚΟ ΜΕ ΤΡΕΙΣ


·       Έρωτας δεν συμβαδίζει με τον γάμο;

·       Έρωτας ο Πολυπρόσωπος

·       Ταγκό με τρεις

·       Να σαπίσει το εγώ για να βλαστήσει ο έρωτας

·       Οι συμβάσεις της ζωής στενεύουν τα όρια της   ύπαρξης μας

·       Είναι ο έρωτας εθισμός;

·       Τα συναισθήματα γεννιούνται δίχως να μας  ζητήσουν την άδεια.

·       Η διαστροφή του εγώ για χάρη της κοινωνίας.

·       Οι έχοντες ζωή δεν ασχολούνται με τους άλλους.

·       Ο έρωτας όλα τα μπορεί;

·       Οι προσδοκίες και οι προδοσίες του έρωτα είναι     αδέλφια.

·       Η ζωή μια συνεχής μεταβολή.

·       Αν δεις τον εαυτό σου να μικραίνει φύγε.

·       Εμείς είμαστε η μοίρα και το μέλλον μας.

·       Επαναπροσδιορισμοί

·       Δεν υπάρχουν αδιέξοδα αλλά δρόμοι που δεν ανακαλύψαμε ακόμη.

·       Ο έρωτας δεν σκοτώνει, δυναμώνει.
 
Η συγγραφέας  Εύα Σερπιώτη

Η Εύα Σερπιωτη είναι δημοσιογράφος, έχει εργαστεί σε εφημερίδες και περιοδικά, παρουσίασε εκπαιδευτικές εκπομπές και ειδήσεις στην τηλεόραση, διεύθυνε μεγάλες εταιρείες στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της διαφήμισης και ταξίδεψε τα δυο τρίτα του κόσμου με αεροπλάνο και ιστιοπλοϊκό
Συνεχίζει πάντα ν αναζητά νέους τρόπους έκφρασης, δημιουργικότητας και χόμπι εκτός από το διάβασμα, τα ταξίδια, το χειμερινό σκι και την ιστιοπλοΐα.
Είναι πολύ περήφανη για τη μητέρα της και την κόρη της και τ όνειρο της είναι να ζήσει κάποτε σε μια μικρή φάρμα σε κάποια γωνιά του κόσμου με πολλά ζώα.

 Στο πρώτο της μυθιστόρημα της « Ταγκό με τρεις» που κυκλοφορεί (Δεκέμβριο 2012) από τις εκδόσεις « Σύγχρονοι Ορίζοντες» στην Ελλάδα και στην Κύπρο:

 Αναρωτιέται: Ο έρωτας συμβαδίζει με τον γάμο;
Υμνεί : Τα συναισθήματα χωρίς ιδιοτέλεια.
Προσφέρει : Ένα «σωσίβιο» ελπίδας και δύναμης σε ανθρώπους που αγάπησαν και πληγώθηκαν.
Εξοστρακίζει: Τη λέξη «ερωμένη» και την αντικαθιστά με τη λέξη «αγαπημένη».
Επικροτεί: Ότι η αλήθεια, η αγάπη και κυρίως η πίστη στον εαυτό μας δεν αφήνουν κανένα να χαθεί.
Πιστεύει: Ότι εμείς καθορίζουμε τη μοίρα και το μέλλον μας!
Είναι σίγουρη: Ότι η ζωή μας πρέπει να είναι μια συνεχής μεταβολή!

 Έχει γράψει επίσης το βιβλίο, « Διαχείριση Εταιρικής και Προσωπικής Εικόνας στα ΜΜΕ» ( Εκδόσεις Ηπειρώτικη 2003), και την ποιητική συλλογή «Εδώλιο» ( 2007).


 

Ένα νέο περιοδικό ΄΄γεννήθηκε΄΄ Το όνομα αυτού ΄΄ΠΑΡΑΒΑΣΗ΄΄

Παράβαση:Απείθεια προς τους νόμους επισύρουσα την δέουσα ποινή. Αλλά και ένα περιοδικό για τον πολιτισμό και την πολιτική.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου, ώρα 8.30 μ.μ., στον πολυχώρο Booze, Κολοκοτρώνη 57, καλλιτέχνες και διανοούμενοι, που έχουν ήδη με διάφορους τρόπους δράσει κατά της βαρβαρότητας των Δανειακών Συμβάσεων και των Μνημονίων, παρουσιάζουν μία νέα πρωτοβουλία τους: Πρόκειται για το τεύχος 0/1 του τετραμηνιαίου περιοδικού Παράβαση.
Στόχος τους είναι η ουσιαστική επανεκτίμηση του ρόλου του πολιτισμού στις σημερινές δραματικές συνθήκες, η προώθηση της οριζόντιας επικοινωνίας και της αλληλεγγύης και η συμβολή στην αντίσταση μέσα από την δημιουργία, την σκέψη και την δράση……


Περιεχόμενα
Νάνος Βαλαωρίτης, Ο ήλιος στην Ελλάδα ανατέλλει στην Δύση
Γιάγκος Ανδρεάδης, Ο πολιτισμός είδος πρώτης ανάγκης
Κυριάκος Κατζουράκης, Σκέψεις για την διαχείριση της τέχνης και του πολιτισμού, σήμερα.
Δημήτρης Παπαχρήστος, Πολιτισμός και πολιτική
Πέπη Ρηγοπούλου,Μαγειρεύοντας ρατσισμό
Μαρία Μαρούγκα - Όλγα Τσαγιαννίδου,Μ.Μ.Ε. και προπαγάνδα: Το αίνιγμα του Οιδίποδα
Βλάσης Αγτζίδης, Μνήμες και σιωπές στον νεώτερο ελληνισμό
Νένα Βενετσάνου,Στον Πολιτισμό διαγωγή 0 (για το τεύχος 0)
Κάτια Γέρου, Πώς θα εμποδίσουμε τις Ευμενίδες να γίνουν πάλι Ερινύες
Μάνια Παπαδημητρίου, Κρίση και Αριστερά
Αννίτα Δεκαβάλλα, Και τώρα τι κάνουμε;
Δήμος Αβδελιώδης, Ο ρεαλισμός του υπερρεαλισμού: Μια πρόταση για το ελληνικό θέατρο
Κίμων Ρηγόπουλος, Τα ντόπερμαν και η αειπάρθενος αριστερά
Σάββας Μιχαήλ, O William Blake στη Πλατεία Συντάγματος
Ισαάκ Σούσης, Ο πολιτισμός σαν πρόφαση
Κώστας Μητράκας, Ο Πολιτισμός Σκοτώνει
Χρήστος Αλεφάντης, Ζωές στο δρόμο

Η Ιστορία του 424


Ο Αγαπητός φίλος και συγγραφέας Γιώργος Πολυράκης μας έστειλε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο που φωτίζει ιστορικές στιγμές της Θεσσαλονίκης, μέσα από την ίδρυση και λειτουργία του 424 Στρατιωτικού Νοσοκομείου.

Πρόκειται για ένα συλλογικό έργο σε επιμέλεια Χ.Παπαγιάννη από τις εκδόσεις Αφοι Κυριακίδη,που παρουσιάζεται για πρώτη φορά αύριο, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών,στη Θεσσαλονίκη.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Η γνωριμία με το χώρο και τους ανθρώπους του μεγαλυτέρου Στρατιωτικού Νοσοκομείου το οποίο λειτούργησε επί ένα περίπου αιώνα στην Θεσσαλονίκη, είναι κάτι το οποίο για πρώτη φορά συμβαίνει.

Οι πολεμικές και πολιτικές συγκρούσεις και οι μεγάλες επιστημονικές εξελίξεις σφραγίζουν τον χώρο και τους ανθρώπους του παλαιού 424 ΓΣΝΕ και σηματοδοτούν την αιωνόβια πορεία του.


Η αξιοποίηση των ιστορικών αρχείων, αλλά προ παντός η κατάθεση βιωματικών καταστάσεων από ανθρώπους του Νοσοκομείου αυτού, προσφέρουν στον αναγνώστη άρωμα και χρώμα μοναδικό της ατμόσφαιρας και του τρόπου λειτουργίας του, και καθιστούν τον αναγνώστη κοινωνό του επιστημονικού και κοινωνικού έργου που προσέφερε το παλαιό 424 ΓΣΝΕ όχι μόνο στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης και της Βορείου Ελλάδος γενικότερα.


 (Αναδημοσίευση από:http://www.laosver.gr/news/events/43276.html#.ULJVmmeqCyA )

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 424 Γ.Σ.Ν.Ε. 


ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ 424 Γ.Σ.Ν.Ε.
Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης (100) εκατό χρόνων από την ίδρυση και λειτουργία του 424 στρατιωτικού νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, η Επιστημονική Ένωση των γιατρών των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδος, εξέδωσε ένα πολυτελούς έκδοσης βιβλίο με την ιστορία του Νοσοκομείου 424 Θεσσαλονίκης.

Είναι μια αξιόλογη προσπάθεια να καταγραφούν όλα εκείνα τα στοιχεία που αφορούν από την ίδρυσή του το 1913 μετά τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους μέχρι σήμερα.

Δυσκολίες υπήρξαν πολλές λόγω έλλειψης απαραίτητων στοιχείων λόγω των πολέμων (1914-1915, 1919-22, 1940-44 και 1946-49) που μεσολάβησαν.

Στο τέλος ξεπεράστηκαν τα προβλήματα από τις προσπάθειες των φιλότιμων και αξιόλογων γιατρών. Το βιβλίο προλογίζει ο ομότιμος καθηγητής του ΑΠΘ κ. Ιωάννης Χασιώτης, πρόεδρος του Ιδρύματος του Μουσείου Μακεδονικού αγώνα. Στον πρόλογό του αναφερόμενος στην παρουσίαση της πορείας του 424 ΓΣΝΕ από της απελευθερώσεως της πόλης, συνιστά σημαντικό κεφάλαιο της συνολικής ιστορίας της πόλης και της ευρύτερης Μακεδονίας.

Το βιβλίο χωρίζεται σε 4 μέρη. Το Α΄ μέρος καλύπτει το διάστημα από της ιδρύσεως του Νοσοκομείου μέχρι το 1940. Το Β΄ μέρος από το 1949-1964, περιλαμβάνει τα γεγονότα της μεταπολεμικής περιόδου. Το Γ΄ μέρος από το 1965 μέχρι 2007 και το Δ΄ μέρος καλύπτει το παράρτημα. Παρέχονται διάφορες πληροφορίες με το φαρμακείο, την οδοντιατρική πτέρυγα και τις νοσηλευτικές και οικονομικές υπηρεσίες.

Συγγραφείς του βιβλίου είναι μια ομάδα από οκτώ ανώτατους αξιωματικούς του υγειονομικού ε.α. των ενόπλων δυνάμεων. Όλοι τους αφιέρωσαν ένα πολύτιμο μέρος από τη ζωή τους, στην αποστολή του γιατρού και κατά τους πολέμους που προηγήθηκαν από το 1912 μέχρι σήμερα αλλά και κατά την ειρηνική περίοδο.
 Αφορμή για την ομαδική τους εργασία αποτέλεσε το γεγονός των 100 χρόνων λειτουργίας του αλλά και την μετεγκατάστασή του πρόσφατα στο νέο κτιριακό συγκρότημα που κατασκευάστηκε πρόσφατα έξω από τη Θεσσαλονίκη.

Στις σελίδες του βιβλίου διαβάζει ο αναγνώστης ημερήσιες διαταγές ιδιαίτερα κατά τους πολέμους που προκαλούν συγκίνηση και θαυμασμό.
Παρελαύνουν διάφορες φωτογραφίες εκείνων που υπηρέτησαν στο παλιό το κτίριο που η κατασκευή του χάνεται στο χρόνο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Άνθρωποι που προσέφεραν την καρδιά τους και κατέθεσαν την ψυχή τους. Η ανάμνησή τους προκαλεί δάκρυα και συγκίνηση. Εκεί μέσα φρόντισαν για τους τραυματίες του πολέμου και της ειρήνης.

Κατάλογοι αξιωματικών που υπηρέτησαν, που διεύθυναν τη σχολή. Κατάλογοι αδελφών νοσοκόμων, νοσηλευομένων έχουν την ανάλογη θέση και προκαλούν τον θαυμασμό. Αυτά και άλλα πολλά συνθέτουν το περιεχόμενο του βιβλίου.

Υ.Γ.: Και ο γράφων έχει τη δική του συγκίνηση διότι ο καθηγητής κ. Ι. Χασιώτης ήταν συμφοιτητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο συγγραφέας-γιατρός κ. Πολυράκης θεράπων γιατρός τον Απρίλιο του 1992 στο 424 Σ.Ν.

Π. Παπαδόπουλος
- Φιλόλογος