Ελαφρύ το χώμα Πρόεδρε


Με πολύ θλίψη κάνω αυτή την ανάρτηση  για να αποχαιρετήσω τον δημοσιογράφο και για πολλά χρόνια πρόεδρο της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης, Δημήτρη Γουσίδη.

Δε συνεργασθήκαμε ποτέ επαγγελματικά μόνάχα τότε κάπου το 1996 που μετά από μεγάλη μου επιμονή, πείσθηκε να μου μιλήσει στην κάμερα, για την ξεχασμένη υπόθεση ΠΟΛΚ

Μόσχα 2006. Παγκόσμιο Συνέδριο Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων

Τελικά  ΄΄υιοθέτησε΄΄ τον νεανικό μου ενθουσιασμό, να συμβάλλω στην προσπάθεια της χήρας του Στακτόπουλου να πετύχει τη μεταθάνατον αθώωση του άνδρα της, για τη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου.

Ανέσυρε και μου έδωσε πολύτιμες φωτογραφίες από το αρχείο του.

Τις είχε από τότε που ως νεαρός ρεπόρτερ κατάφερε να συναντηθεί στο βουνό με τον Μάρκο Βαφειάδη και να εξασφαλίσει φωτογραφίες των αριστερών που κατηγορούνταν για συμμετοχή στο έγκλημα, από το παρακράτος.

Πολύτιμες ήταν και οι μαρτυρίες του για τη δολοφονία του Λαμπράκη και άλλων σημαντικών ιστορικών γεγονότων, που με ΄΄απασχολούσαν΄΄ κατα καιρούς αλλά ...δεν απασχολούσαν και πολύ  την κοινή γνώμη που είχε ήδη εθιστεί στο life style της ελληνικής τηλεόρασης και ο ίδιος φρόντιζε ...να το επισημαίνει

Ξανασυνατηθήκαμε το 2004 λόγω συνδικαλιστικής δράσης και ΄΄γραψαμε΄΄΄πολλές σελίδες πρακτικών διαφωνώντας ή συμφωνώντας σε κρίσιμες συνελεύσεις, συνεδριάσεις, συνέδρια και επιτροπές μέχρι το 2008, που αποφάσισε να αποσυρθεί αλλά όχι να απομακρυνθεί από τα κοινά του κλάδου, που συνέχισαν να τον ενδιαφέρουν μέχρι το τέλος.


Συνδικαλιστές γνωρίζω και θα γνωρίσω ακόμη πολλούς.

Η ξεχωριστή προσωπικότητα όμως του Δημήτρη Γουσίδη μέσα σε μια αίθουσα όπου μιλούν πολλοί, δημιουργείται χάος, χάνεται ο στόχος και αυτός τον επανέφερε απλά πρακτικά και έξυπνα, μου έχει ήδη δημιουργήσει ένα ανεκπλήρωτο κενό.

Ξεκίνησα να γράφω αυτό το σημείωμα για έναν άνθρωπο που δεν ήταν φίλος μου, δεν γνωρίζω τις αμαρτίες και τις ευεργεσίες του στην προσωπική και επαγγελματική του ζωή αλλά εμένα θα μου λείψει γιατί παρά τις διαφορετικές μας απόψεις, τον παρατηρούσα να αλλάζει σταδιακά και να αναπροσαρμόζει τις σκέψεις του στα νέα δεδομένα, χωρίς στεγανά. 

Η τελευταία φορά που τον συνάντησα ήταν πάλι σε μια γενική συνέλευση με κορυφαίο καυτό θέμα της ατομικές συμβάσεις. Μόλις είχα κλίσει την ομιλία μου με μια εκδραματισμένη  αναφορά στον Μάη του ΄36 και την πόρτα με τη σωρό του Τούση,  για να τονίσω ότι θα πέσουν κορμιά μαζί με τις υπογραφές.

Μου έκανε νόημα χαμογελώντας -νομίζω -ειρωνικά.

-Τι κάνεις εσύ καλέ;

-Θόρυβο, Πρόεδρε...ελπίζω. Α και κάτι ιστορικά ντοκιμαντέρ.Ψάχνω και υλικό για την οικιστική ανάπτυξη μετά την μεταπολίτευση έχεις κάτι;

-Ποιός θα τα πάρει; Αλλά έλα...

Μόσχα 2006. Παγκόσμιο Συνέδριο Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων

Εδώ τελειώνει αυτή η μικρή ανάρτηση, που θα μπορούσε να είναι μια περιγραφή από μνήμες σε  έναν φίλο μου,για την απώλεια ενός ανθρώπου που εκτίμησα την πολύπλοκη και πληθωρική του προσωπικότητα χωρίς να μας συνδέουν ισχυρά γεγονότα κοινές απόψεις και στιγμές.

 Τη μοιράζομαι μαζί σας και ελπίζω από τη θέση του συμβούλου στο Δ.Σ του Μορφωτικού ιδρύματος, που με δική του πρωτοβουλία  ιδρύθηκε και τυγχάνει να είμαι μέλος, να συμβάλλω να υλοποιηθούν τα ελάχιστα από όσα επιθυμούσε για την επιμόρφωση και δια βίου κατάρτηση των δημοσιογράφων.

Αντιλαμβάνομαι το μέγεθος της απώλειας, για εκείνους που έζησαν και μπορούν να πουν  πολλά για  αυτόν τον ξεχωριστό άνθρωπο και λυπάμαι που η απόσταση δεν μου επιτρέπει να τον αποχαιρετήσω αύριο στη Θεσσαλονίκη.

Ελαφρύ το χώμα Πρόεδρε

Ν.Μ 


Η ΠΟΕΣΥ για τον Δημήτρη Γουσίδη

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) εκφράζει την οδύνη του για το θάνατο του Δημήτρη Γουσίδη, ο οποίος υπήρξε εμβληματική προσωπικότητα της δημοσιογραφίας στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και ιστορικός πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης, στη νεότερη διαδρομή της (1998-2008), συμβάλλοντας σημαντικά και στην ανάπτυξη της Ομοσπονδίας.
 Ταυτόχρονα, ο εκλιπών άνοιξε το δρόμο για την υποδοχή νέων μελών, ώστε να ενισχυθεί η παρουσία της Ένωσης σε όλη τη Μακεδονία-Θράκη, πέτυχε την ένταξη της ΕΣΗΕΜ-Θ στη Διεθνή και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων και δημιούργησε το Μορφωτικό Ίδρυμά της.
 Το ΔΣ της ΠΟΕΣΥ αποφάσισε να εκπροσωπηθεί στην κηδεία του Δ. Γουσίδη δια του προέδρου του Γιώργου Σαββίδη και την κατάθεση στεφάνου στη μνήμη του.

 
Τo Διοικητικό Συμβούλιο της Π.Ο.Ε.ΣΥ.
Η  ΕΣΗΕΜΘ για τον Δημήτρη Γουσίδη


Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης με οδύνη ανακοινώνει τον θάνατο του Δημήτρη Γουσίδη, ο οποίος έπειτα από πολύ σύντομη μάχη με τον καρκίνο πέθανε σήμερα σε ηλικία 73 ετών.

Εμβληματική προσωπικότητα της δημοσιογραφίας στη Βόρεια Ελλάδα, αλλά και ιστορικός πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών στην νεότερη διαδρομή της (1998-2008), ο Δημήτρης Γουσίδης, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και φοίτησε στο τμήμα Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αλλά νωρίς τον απορρόφησε η δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε αποκλειστικά.

Διηύθυνε  επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες το Γραφείο Βόρειας Ελλάδας του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη. Ήταν ο πρώτος διευθυντής της εφημερίδας Αγγελιοφόρος, ενώ διατέλεσε διευθυντής της ΕΡΤ Βορείου Ελλάδος και του τηλεοπτικού καναλιού «Mega» στη Μακεδονία. Τελευταίος σταθμός στη μακρά δημοσιογραφική διαδρομή του ήταν η διεύθυνση της εφημερίδας Μακεδονία.
Υπήρξε επί δεκαετία μόνιμος συνεργάτης της Σουηδικής Ραδιοφωνίας, ανταποκριτής του UPI και συνεργάτης πολλών ευρωπαϊκών περιοδικών.
Στις πολλές δημοσιογραφικές επιτυχίες του κορυφαία θέση έχει η πρώτη παγκοσμίως παρουσίαση των αρχαιολογικών ευρημάτων του Μανόλη Ανδρόνικου στη Βεργίνα.
Πραγματοποίησε αποστολές σε περισσότερες από σαράντα χώρες των πέντε ηπείρων, κάλυψε με συστηματικό τρόπο ζητήματα του απόδημου ελληνισμού και ήταν ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που συνάντησε, σε ένα μεγάλο οδοιπορικό, τους πρωταγωνιστές της κατοχής και του εμφυλίου πολέμου ως πολιτικούς πρόσφυγες στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά την πτώση της δικτατορίας στη Ελλάδα το 1974.

Εξέδωσε τα βιβλία Όπου ζεις δεν πατρίζεις, Μάρκος Βαφειάδης–μαρτυρίες, Φλογισμένα Βαλκάνια.
Ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΜ-Θ επί πέντε συνεχόμενες θητείες διαμόρφωσε το νεότερο πρόσωπο της Ένωσης κομίζοντας πρωτίστως την αντίληψη της εξωστρέφειας, του ευρωπαϊκού προσανατολισμού και της σύνδεσης με την κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό, άνοιξε τον δρόμο για την υποδοχή νέων μελών, ώστε να ενισχυθεί η παρουσία της Ένωσης σε όλη τη Μακεδονία-Θράκη, πέτυχε την ένταξη της ΕΣΗΕΜ-Θ στην Διεθνή και την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων και δημιούργησε το Μορφωτικό Ίδρυμά της.

Το ΔΣ της ΕΣΗΕΜ-Θ αποχαιρετά με βαθύτατη θλίψη τον άξιο συνάδελφο και εκφράζει τα συλλυπητήριά του στους οικείους του.
Η κηδεία του Δημήτρη Γουσίδη θα γίνει αύριο, Παρασκευή 31 Αυγούστου, στις 17.30 από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. 

  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.