΄΄ΕΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΟΙΜΟΤΑΝ΄΄ Το νέο ιστορικό μυθιστόρημα του Τζεμίλ Τουράν Μπαζιντί

Με τον Τζεμίλ συναντιόμαστε σε αίθουσες συνεδριάσεων, όπου όλοι μιλούμε δυνατά και με ένταση, ή στα καφέ του κέντρου, για να αναλύσουμε όσα προηγήθηκαν  και  μας ένωσαν ή μας χώρισαν, σε αυτό το επάγγελμα που επιμένουμε να υποστηρίζουμε.

Εκεί σπάνια καταλαγιάζει ο νους . Δεν επιτρέπει να αφουγκραστείς το πολύτιμο φορτίο που φέρει στην ψυχή του ο συγγραφέας και το μεταφέρει στα βιβλία του.

Αυτό είναι μια μοναχική χαρά που πολλαπλασιάζεται όταν την έχουν βιώσει πολλοί αναγνώστες και βγαίνουν ΄΄αλλιώτικοι΄΄  και τουλάχιστον, προβληματισμένοι.

Χάρηκα πολύ με το θέμα του νέου του βιβλίου και απο καρδιάς εύχομαι και ελπίζω να διαβαστεί πολύ και απο πολλούς

Νατάσα Μποζίνη

ΕΚΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΟΙΜΟΤΑΝ

Εκεί ο θεός κοιμόταν. Μια μαρτυρία για την εμπλοκή των Τούρκων στον Πόλεμο της Κορέας, για την ύπαρξη Κούρδων στα αντίπαλα στρατεύματα, για τους περίπου τέσσερις χιλιάδες στρατιώτες που χάθηκαν στη μακρινή χώρα, για μια ξένη υπόθεση. Μια μαρτυρία για τη ζωή στα στρατόπεδα αιχμαλώτων, για την ανταμοιβή των στρατιωτών που γύρισαν σακατεμένοι.

Εκείνες τις χρονιές ο θεός κοιμόταν στην Κορέα, όπως κατά καιρούς όλο και πιο συχνά κοιμάται σε διάφορα σημεία της Γης κι αφήνει κάτω από τα κλειστά του μάτια να χάνονται ζωές, να συντρίβονται όνειρα και να χορεύει ο θάνατος

Περίληψη

Δεν ήθελε πολλά ο Ντιβανέ. Νισάφι πια με τις έχθρες και με τις ιστορίες. Το γνώριζε πολύ καλά πως είναι Κούρδος, αλλά είχε αποφασίσει να ζήσει σαν Τούρκος. Ό,τι έγινε έγινε. Οι πρόγονοί του προσπάθησαν, αγωνίστηκαν, δεν τα κατάφεραν να πάρουν πίσω τα χώματά τους, τελείωσε. Είχε ένα χωραφάκι, πεντ’ έξι πρόβατα - λίγο βοσκός λίγο γεωργός, θα πορευόταν. Γι’ αυτό όταν ήρθε το χαρτί από τη στρατολογία χάρηκε. Δυο χρόνια φανταριλίκι και μετά καλός πολίτης – φτωχός αλλά καλός. Μόνο η μάνα του δεν ήθελε να τον αφήσει να υπηρετήσει στον τουρκικό στρατό και τον παρότρυνε να γίνει λιποτάκτης.

Ένα μήνα ήθελε να απολυθεί, όταν η Τουρκία για να τα καταφέρει να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ δήλωσε συμμετοχή στον Πόλεμο της Κορέας. Δεν είχε επιλογή ο Ντιβανέ, διατάχθηκε να πάει, αλλά δεν το έκανε και αγγαρεία. Άλλωστε ο χότζας είχε φροντίσει να τους εμψυχώσει:

«Εκείνος που θα πεθάνει για την πατρίδα είναι σεχίτ/ήρωας εθνομάρτυρας, αλλά κι όποιος τραυματιστεί είναι ένας τιμημένος γκαζί».

Και είδε πράματα και θάματα. Μπήκε σε καράβι για πρώτη φορά στη ζωή του, είδε πλαστικά μαχαιροπίρουνα, ζεστό νερό να τρέχει από τις σωλήνες, οδοντίατρους να βγάζουν δόντι με μια κίνηση και χωρίς να κρατά κανείς τον ασθενή, μάγειρες να επιδίδονται σε ιεροτελεστίες πάνω από τα πιάτα, αλλά είδε και σκοτωμούς, μάτια σβησμένα, κορμιά ρακένδυτα, παιδιά ορφανεμένα, τη φρίκη και το θάνατο. Είδε ακόμα στρατόπεδα αιχμαλώτων, τιμωρίες, ρουφιανιές.

Είδε όμως κι εκείνον, τον Γκερμό, που στέκονταν απέναντί του πάντα με το ίδιο βασανιστικό ερώτημα: «Με ποιους είσαι, για ποιους πολεμάς, τι θες εσύ Κούρδος στο πλευρό των Τούρκων;»

Όταν ο πόλεμος τελείωσε δεν υπήρχε νικητής, αλλά όμως ήταν πολλοί οι ηττημένοι. Η επιστροφή στην Τουρκία κουβαλούσε κυρίως πένθος και μαυρισμένες ζωές, τα όνειρα είχαν μείνει εκεί, στην Κορέα, στη «δροσιά της αυγής».
Ο Ντιβανέ δεν θα γινόταν ποτέ βοσκός ούτε γεωργός, ούτε ακόμα και οδηγός ενός μεγάλου λεωφορείου, όπως γλυκο-ονειρευόταν μέσα στη μαυρίλα των μαχών. Ένας τυφλός ραψωδός-ζητιάνος, με το σαν ολόγιομο φεγγάρι μπεντρίρ του, θα περιπλανιόταν και θα μαρτυρούσε τα όσα έζησε, πιόνι αυτός στην πολιτικο-στρατιωτική σκακιέρα. Κυνηγημένος για τα μοιρολόγια του από την πατρίδα που υπηρέτησε.
Κι όταν καμιά φορά άκουγε στο ραδιόφωνο τη φωνή του φίλου του Γκερμό, που ερχόταν από την άλλη πλευρά του Αραράτ, από την Αρμενία, τότε φώναζε μ’ όλη του τη δύναμη: Δίκιο είχες φίλε μου, δίκιο είχες.

Η πορεία του, όπως την περιγράφει ο ίδιος, στην ιστοσελίδα του
http://www.cemilturan.gr/

Η δεκαετία του ‘50 δεν φορούσε τα καλά της για να με υποδεχθεί. Και γιατί να κάνει εξαίρεση σε μένα; Ένα ακόμη παιδί γεννιόταν στο Κουρδιστάν της Τουρκίας, σ’ έναν τόπο υποδουλωμένο που τον ρήμαζαν οι κατακτητές. Πάντως το σίγουρο είναι ότι το πρώτο μου κλάμα δεν είχε να κάνει με την απαράδεκτη συμπεριφορά της δεκαετίας, αλλά με τον πόνο της πρώτης ανάσας, απλά…

Είχα όμως και την τύχη με το μέρος μου, γιατί γεννήθηκα από αυτούς τους γονείς σε αυτή την οικογένεια, κι από μικρός έμαθα για πανανθρώπινες αξίες όπως η ελευθερία, τα δικαιώματα των ανθρώπων και των λαών. Με αυτό το θησαυρό στις αποσκευές μου πήγα για ανώτατες σπουδές στην Άγκυρα και μετά στην Κωνσταντινούπολη. 

Και δεν εντάχθηκα μόνο στο πανεπιστήμιο αλλά και στο Κουρδικό Κίνημα. Οι δυο χούντες της Τουρκίας, το 1971 και το 1980, προσπάθησαν να με τσακίσουν, να με εξοντώσουν. Κυνηγήθηκα, φυλακίστηκα και γνώρισα κάθε διαστροφή των βασανιστών-φυλάκων. Το 1984 δραπέτευσα. Ήρθα εδώ, στην Ελλάδα, και ζήτησα πολιτικό άσυλο.

Επαγγελματική σταδιοδρομία

· Συνεργάτης-ανταποκριτής εντύπων: Özğürlük Yolu 1975, Roja Welat, Azadi, Denge Azadi, Denge Komkar 1984, Deng, Ronahi 1996. Διάφορα άρθρα και συνεντεύξεις στον ελληνικό Τύπο.

· Κοινωνική συνδικαλιστική δραστηριότητα

· Μέλος Ένωσης Συντακτών Περιοδικού & Ηλεκτρονικού Τύπου (ΕΣΠΗΤ), μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (IFJ), της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (EFJ) και της Ένωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου (ΕΑΞΤ) και του Συνδικάτου Δημοσιογράφων του Κουρδιστάν (KJS). Εκπρόσωπος Σοσιαλιστικού Κόμματος Κουρδιστάν (ΡSK) 1984-1996. Μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας και της Διεθνούς Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Κουρδιστάν.

Τα βιβλία του

«Το ματωμένο χιονολούλουδο» (Εκδόσεις Καστανιώτη - 2001)

«Τα μάτια του λύκου» (Εκδόσεις Καστανιώτη - 2003)

« Η νύχτα που έβλεπε τη μέρα» (Eκδόσεις Καστανιώτη - 2006)

«Τα παιδιά του Αραράτ» (εκδόσεις Καστανιώτη- 2008)

« Εκεί ο Θεός κοιμόταν »  απο τον NOVELBOOKS ( 2013)


Επιμέλειες Βιβλίων

Κεμάλ Μπουρκάϊ «Οι Κούρδοι και το Κουρδιστάν» (Εκδόσεις Παπαζήση -1999)

Δείτε με “άλλα” μάτια Dialogue in the Dark

Τι συμβαίνει όταν σβήνουν τα φώτα; Πώς είναι η ζωή στο σκοτάδι; Πώς είναι η καθημερινότητα για χιλιάδεςσυνανθρώπους μας με προβλήματα όρασης; Το Θέατρο Badminton σάς προσκαλεί να το ανακαλύψετε, μέσα από μιασυναρπαστική εμπειρία, που θ’ αλλάξει για πάντα τον τρόπο που «βλέπετε» τα πράγματα.

Το «Dialogue in the Dark», ένα πρωτοποριακό δρώμενο στο οποίο έχουν ήδη συμμετάσχει 7.000.000 επισκέπτες σε πάνω από 30 χώρες, αντιστρέφει τους ρόλους: οδηγοί με μειωμένη ή καθόλου όραση συνοδεύουν μια ομάδα επισκεπτών σε μια βόλτα στο αστικό περιβάλλον, μέσα στο απόλυτο σκοτάδι. Στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους της εγκατάστασης, οι επισκέπτες, για μία 80 περίπου λεπτά, όσο διαρκεί ο περίπατος στο σκοτάδι, ξεναγούνται σ’ έναν κόσμο χωρίς φως, βασιζόμενοι μόνο στους ήχους, τη θερμοκρασία και την αφή, αλλά κυρίως στους τυφλούς οδηγούς, οι οποίοι «γίνονται» τα μάτια τους. Όταν οι πιο απλές δραστηριότητες μετατρέπονται ξαφνικά σε πρόκληση, οι επισκέπτες μαθαίνουν να βλέπουν τον κόσμο γύρω τους αλλιώς. Στην έξοδο, όταν ανάβουν και πάλι τα φώτα, τίποτε δεν είναι πια το ίδιο.

Το «Dialogue in the Dark» δεν είναι μια ακόμα έκθεση, αλλά ένα θεμελιώδες γεγονός που αλλάζει την κοσμοθεωρία μας. Γιατί η εγκατάσταση δεν εκθέτει τίποτε άλλο παρά τα στερεότυπά μας περί διαφορετικότητας. Το «Dialogue in the Dark» ενθαρρύνει τους επισκέπτες να δουν τον κόσμο με τα μέσα μάτια - πρόκειται για ένα παιχνίδι που μας καλεί ν’ ανακαλύψουμε, να εμπιστευθούμε και ν’ αναπτύξουμε τη δύναμη των αισθήσεών μας. Είναι μια εμπειρίαπου πρέπει να βιώσουν όλοι, ενήλικες και παιδιά.

Το «Dialogue in the Dark» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1988 κι έκτοτε έχει ταξιδέψει σε πάνω από 30 χώρες και 127 πόλεις σ’ όλον τον κόσμο. Άλλαξε κυριολεκτικά την οπτική εκατομμυρίων ανθρώπων, και δικαίως χαρακτηρίστηκε μια «Βαθιά φιλοσοφική εμπειρία» (Harretz) και «Μια έκθεση που μας διδάσκει ν’ αντικρίζουμε, μέσ’ από το σκοτάδι, την πραγματικότητα» (Corriere della Serra). Αναμφίβολα, όμως, το πιο σημαντικό στοιχείο της εγκατάστασης είναι, όπως έγραψε η Frankfurter Allgemeine Zeitung, ότι «Οι θεατές ανακαλύπτουν στο σκοτάδι την ίδια την ανθρωπιά τους».

Τα σχόλια των επισκεπτών απ’ όλον τον κόσμο το επιβεβαιώνουν. Μεταξύ άλλων: «Ενδιαφέρουσα, διαφορετική, μοναδική και σημαντική εμπειρία. Μας επιτρέπει να βιώσουμε τον κόσμο των τυφλών», «Μια συναρπαστική, συγκινητική, εκπαιδευτική και ασυνήθιστη εμπειρία», «Βλέπεις τόσα λίγα, αλλά μαθαίνεις τόσα πολλά», «Μια εντυπωσιακή εμπειρία που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο» κ.ά.

Το Θέατρο Badminton σας προσκαλεί σε «Διάλογο στο σκοτάδι» και σας καλεί να δείτε τον κόσμο με «άλλα» μάτια.

Διοργάνωση: ADaM Productions

Η επίσκεψη στην εγκατάσταση συνιστάται και για παιδιά ηλικίας 8 ετών και άνω.
Η εγκατάσταση θα είναι ανοιχτή καθημερινές και Σαββατοκύριακα.

Για πληροφορίες και κρατήσεις καλέστε στο 210 8840600

Greek Audio Book : ΄΄MEA CULPA΄΄

Το MEA CULPA του Κωνσταντίνου Ρόδη είναι το νέο δραματοποιημένο Audio book, στην ελληνική γλώσσα,από τις ηχητικές εκδόσεις Studio Amid.

Το promo video της διπλής έκδοσης

Κυκλοφορεί σε :

Διπλή έκδοση που περιλαμβάνει: Το έντυπο βιβλίο από τις εκδόσεις ΑΠΑΡΣΙΣ μαζί με το CD διάρκειας 72 λεπτών σε παραγωγή και σχεδιασμό Studio Amid

ISBN: 978-960-9737-53-1 Τιμή:12.90΄ euro

Ψηφιακή μορφή (Digital Audio Book) για να το κατεβάσετε στον υπολογιστή σας μαζί με τα εξώφυλλα και τα έξτρα.

ISBN: 978-960-99368-1-1 Τιμή: 6 euro

Ακούστε ηχητικά αποσπάσματα, κατεβάστε το ψηφιακό ηχητικό βιβλίο ή ζητείστε την Διπλή έκδοση από την ιστοσελίδα

Στον ίδιο κόμβο θα βρείτε διηγήματα, τραγούδια και συνεντεύξεις για να ακούστε και να κατεβάσετε ελεύθερα, στον υπολογιστή σας.

Το Mea Culpa Κυκλοφορεί σε ολόκληρη την περιφέρεια από το:

Πρακτορείο Διανομής Ευρωπη

Πρόκειται για ένα θεατρικό κείμενο του Κωνσταντίνου Ρόδη που βασίστηκε σε πραγματική ιστορία και ΄΄καταθέτει΄΄ την σκληρή πραγματικότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό που βιώνει μια οικογένεια, στην προσπάθεια να μεγαλώσει και να στηρίξει ένας μέλος της, με νοητική υστέρηση.

Ο Μιχάλης Αβραμίδης έγραψε πρωτότυπη μουσική ειδικά, για το ηχητικό βιβλίο 

Στον σχεδιασμό του ηχητικού βιβλίου έχουν συμπεριληφθεί,προδιαγραφές του Design For All αλλά και ηχητική απόδοση των εικόνων που συνοδεύουν την έκδοση και τα εξώφυλλα, από τη Νατάσα Μποζίνη ώστε να το κάνουν προσβάσιμο και σε πολίτες με αναπηρία.

 Περιμένουμε το σχόλιά σας Το Blog του Mea Culpa η στη σελίδα μας στο Facebook

Μέχρι εξαντλήσεως της Διπλής Έκδοσης, ισχύουν ειδικές τιμές για Φορείς και Συλλόγους, που σχετίζονται η υποστηρίζουν την αναπηρία.

Για περισσότερε πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με το Studio Amid στα τηλέφωνα: 0030-22990-23940, 0030-22990-23409 ή να στείλετε το μήνυμα σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση: studioamid@gmail.com

Οι συντελεστές του δραματοποιημένου ηχητικού βιβλίου: 

Διανομή 

Ζωή: Έλενα Αγγελοπούλου, Σταύρος: Κωνσταντίνος Ρόδης, Άρης: Ιωάννης Κυφωνίδης, Προκόπης: Μιχάλης Αβραμίδης, Μαίρη: Λουκία Φραντζίκου, Άλκηστις: Νατάσα Μποζίνη. Ανάγνωση κειμένων: Σωτηρία Κολόζου

 Έπαιξαν οι μουσικοί 

Μιχάλης Αβραμίδης: Πλήκτρα, Κλασσική Κιθάρα, Μαντολίνο Βασίλης Παναγιωτόπουλος: Ηλεκτρική Κιθάρα 

Επιμέλεια- "Design For All": Νατάσα Μποζίνη Trailer - Εικαστικά: Μόδας και Τέχνης Εραστές Γραφιστικά:ΣπύροςΚολιαβασίλης 

Ηχογράφηση-Μίξη ήχου-τεχνική επεξεργασία: Μιχάλης Αβραμίδης 

Παραγωγή: STUDIO AMID 2013

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ