Δημοσιογραφικό εργαστήρι:Ψηφιακή εποχή και πρόσβαση στα ΜΜΕ από το σύνολο των Πολιτών 2008

Νέες τεχνολογίες και πρόσβαση των Ατόμων με αναπηρία στην ενημέρωση-Μια προσωπική συγκλονιστική-για μένα-εμπειρία Φωτογραφία από τις εργασίες του δημοσιογραφικού εργαστηρίου Στα γραφεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών έρχονται συχνά προσκλήσεις ώστε τα μέλη της διοίκησης, ανάλογα με τους τομείς που έχουν αναλάβει μέσω των επιτροπών ή των ενδιαφερόντων τους, να συμμετάσχουν στην διοργάνωση συνεδρίων, ημερίδων και ότι άλλο μπορεί να αφορά στον στους δημοσιογράφους Από το 2004 μέχρι σήμερα που συμμετέχω ως αιρετή στο Δ.Σ της ΠΟΕΣΥ και μετά από πολλές εισηγήσεις και ομιλίες για δύο δράσεις θα νιώθω για πάντα περήφανη και βέβαιη ότι βγήκα, σίγουρα, σοφότερη. Συμμετέχοντας στην οργανωτική επιτροπή του 4ου Συνεδρίου ΜΜΕ και ΑΜΕΑ βρήκα έδαφος και εξαιρετική συνεργάτη την καθηγήτρια στο τμήμα Επικοινωνίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνά Χατζούλη ώστε να οργανώσουμε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ένα εργαστήρι για δημοσιογράφους και εργαζομένους στα ΜΜΕ με θέμα να γνωρίσουν τις νέες τεχνολογίες που επιτρέπουν την πρόσβαση των Αμεα στην ενημέρωση. Χρειάστηκαν τρεις μήνες ασταμάτητης εθελοντικής εργασία από όλους, πολλές συναντήσεις με τα πρόσωπα που θα παρουσίαζαν τις τεχνολογίες αλλά και συναδέλφους και , μη με αναπηρία, που είναι χρήστες και αποδέκτες των ειδήσεων ώστε οι συμμετέχοντες μέσα και από βιωματικές ιστορίες να κατανοήσουν ακριβώς πως πρέπει να διαμορφώνουν τα υλικά τους, για να είναι συμβατά. Μετά από εκατοντάδες τηλέφωνα, συγκέντρωση ύλης κυρίως από το εξωτερικό και αποστολή στους συμμετέχοντες ώστε να έχει προηγηθεί η θεωρητική κατάρτιση, καταλήξαμε στην αίθουσα της Γραμματείας Τύπου και δουλέψαμε σε ομάδες εργασίας, με καθοδηγητές χρήστες, με αναπηρία, των τεχνολογιών. Οι ώρες ήτανε λίγες οι ομάδες αρκετές με διαφορετικά οπτικοακουστικά και άλλα υλικά που λείπουν από αυτήν την παρουσίαση (ίσως καταφέρω να ανεβάσω ενδεικτικά) Η επιρροή που άσκησε σε όλους μας αυτό το βιωματικό και αυτοσχέδιο σεμινάριο είναι συγκλονιστική και με πρακτικά αποτελέσματα. Δημιουργήσαμε όμως ένα μοντέλο και αποκτήσαμε νέους φίλους και συνεργάτες που βιώνουν την αναπηρία και είναι σε θέση να περιορίσουν εάν τους ρωτήσουμε, τις δημοσιογραφικές ακρότητες. Εμένα μου δόθηκε στη συνέχεια η ευκαιρία και ενέταξα προδιαγραφές προσβασιμότητας στο ηχογραφημένο βιβλίο: «Ο Δρόμος του Φεγγαριού» Συνάδελφος έφτιαξε το site της εφημερίδας της προσβάσιμο, σε μεγάλο βαθμό, οι έχοντες Blog έκαναν το ίδιο και πολλοί άλλοι άλλαξαν στάση στον τρόπο που παρουσιάζουν θέματα για την αναπηρία και έκοψαν κραυγαλέες περιγραφές και τίτλους για… υπερανθρώπους. Παραθέτω αποσπάσματα από τα πρακτικά και συστήνω να τα διαβάσετε με την ησυχία σας μέχρι τέλους. «Δημοσιογραφικό Εργαστήρι: Ψηφιακή εποχή και πρόσβαση στα ΜΜΕ από το σύνολο των πολιτών» (ΙΟΥΝΙΟΣ 2008) ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΕΣ-ΟΡΓΑΝΩΤΡΙΕΣ (ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΖΙΝΗ, ΑΘΗΝΑ ΧΑΤΖΟΥΛΗ): ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ (Ν. ΜΠΟΖΙΝΗ): Καλησπέρα. . Πριν από δύο τρεις μήνες περίπου, όταν είχε ξεκινήσει να οργανώνεται αυτό το συνέδριο, κάναμε μία πρόταση, με την κ. Χατζούλη, στην Επιτροπή Επιλογής Ομιλητών, για διεξαγωγή ενός βιωματικού εργαστήριου ώστε όσοι Δημοσιογράφοι ή εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, ενδιαφέρονται να έρθουν εδώ, να συνεργαστούν με συναδέρφους και χρήστες νέων τεχνολογιών για ΑμεΑ ώστε να συγχρωτιστούμε και να αντιληφθούμε με ποιόν τρόπο η δουλειά μας στα ΜΜΕ μπορεί να είναι προσβάσιμη στο σύνολο του πληθυσμού. Με αυτό το σκεπτικό, οργανώθηκε το εργαστήρι που ακολουθεί. Θα σας περιγράψω πω το σκεπτικό που δομήσαμε αυτό το workshop. Η αρχική λοιπόν ιδέα ήταν: Οι νέες τεχνολογίες επιτρέπουν την πρόσβαση στην ενημέρωση σε όλους. Οι αναγνώστες οθόνης, όπως με έχετε ακούσει να λέω από χθες, οι ομιλούσες ιστοσελίδες δίνουν δυνατότητες. Οι Δημοσιογράφοι είναι καλό να τις γνωρίσουν. Ακόμα και αυτή τη ζωντανή εκδήλωση να την αντιμετωπίσουμε με άλλο σκεπτικό. Είμαστε εδώ επάνω και πρέπει να θυμόμαστε να μιλούμε αργά ώστε η συνάδελφος από τη νοηματική να προλαβαίνει, να περιγράφουμε όσα συμβαίνουν ώστε οι άνθρωποι με μειωμένη ή καθόλου όραση, να έχουν τις πληροφορίες. Είναι κάτι χρήσιμο καθώς εάν δεν ήταν ζωντανή-αυτοσχέδια- εκδήλωση οι ειδικευμένοι ακουστικοί περιγραφείς θα είχαν τα κείμενα ή το χρόνο να επεξεργαστούν τις πληροφορίες ενός οπτικοακουστικού υλικού. Επειδή λοιπόν εντόπισα στον δικό μου κλάδο κενά κι ασχολούμενη πολλά χρόνια αν θέλετε και με την ανάγκη δια βίου επιμόρφωσης εκτίμησα ότι θα ήταν μια καλή αρχή να ενημερωθούμε για τις δυνατότητες που σας περιέγραψα. Επιπλέον γνωρίζω πολλούς συναδέλφους, οι οποίοι πραγματικά ενδιαφέρονται και έτσι δήλωσαν και συμμετοχή. Καταλήξαμε με την κ. Χατζούλη ότι για αρχή θα έπρεπε να έρθουν άνθρωποι που τις χρησιμοποιούν, να μας δείξουν πως ο αναγνώστης τους διαβάζει το δικό μας κείμενο, να έρθουν δηλαδή και να μας πουν τα βιώματά τους από τα κείμενα και βίντεο που εμείς ετοιμάζουμε. Να έρθουν άνθρωποι που ξέρουν αυτά τα προγράμματα τεχνικά, να έρθουν συνάδελφοι που γράφουν σε site και γράφουν λεζάντες που εάν βελτιωθούν θα είναι κατανοητό το περιεχόμενο της εικόνας. Στην πραγματικότητα θα σας το πω με μία λέξη, να συναντηθούμε όσοι ενδιαφερόμαστε από τον δικό μας κλάδο, με όσους ενδιαφέρονται να μας μάθουν κάτι, για να πάρουμε την πρώτη γεύση. Σαφώς σε δύο ώρες δε θα γίνουμε γνώστες, θα έχουμε μάθει όμως ότι υπάρχουν πολύ σημαντικοί τρόποι για να διευρύνουμε την επικοινωνία μας και να συνεργαζόμαστε. Αυτή ήταν η αρχική μας πρόθεση και είπαμε εθελοντικά όποιος έχει τη διάθεση, γιατί κι εμείς δυο μήνες εθελοντικά το κάνουμε αυτό, να έρθει να αλλάξουμε απόψεις και από τα λάθη μας, να μάθουμε. Πρέπει να σας το πω αυτό, μέσα σε αυτό το δίμηνο και εγώ και η Αθηνά και όσοι συνεργαζόμαστε μάθαμε πάρα πολλά από τα λάθη μας. Θυμάμαι μια μέρα που είχα πει, περιγράφοντας την ταινία του Μάνου Κουάνη, που είναι εδώ κοντά μας, «ο Μιχάλης κάθεται σε ένα αναπηρικό καροτσάκι…» Ο Αντώνης Ρέλλας που κάπου τον εντόπισα στην αίθουσα με διόρθωσε λέγοντας: «αμαξίδιο». Από τότε δεν ξαναείπα καροτσάκι, λέω πάντα αμαξίδιο. Ο Τάκης μου είπε «όταν στέλνεις κείμενα η μηνύματα στο Face book, να μην είναι στα greeklish γιατί δεν τα διαβάζουν οι αναγνώστες οθόνης». Ο Κώστας Θεοδωρόπουλος που λείπει τώρα μου είχε πει « Τη σελίδα του Αθηναϊκό Πρακτορείο μπορούμε να την διαβάσουμε, είναι μια καλή γενικά ιστοσελίδα, εκείνες οι λεζάντες των φωτογραφιών όμως δεν δίνουν πληροφορίες για την εικόνα.» Σας λέω ένα παράδειγμα "Από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού στη ΔΕΗ", Αν γράψουμε ότι ο Πρωθυπουργός με κλιμάκιο υπουργών είναι έξω από τη ΔΕΗ κρατώντας τα δυο παιδιά του». Αυτόματα συμπληρώνεται η πληροφορία. Σαν κλάδος είμαστε στα σπάργανα σε αυτόν τον τομέα. . Η κα Χατζούλη μας οργανώνει από την πρώτη μέρα και μας διευθύνει θα ακούσουμε την εισήγησή της και μετά θα παρακαλέσω τον κ. Σπύρο Ράπτη να έρθει κοντά μας, τον κ. Τάκη Αλεξανδράκη να έρθει κοντά μας, να ετοιμάσουν τους υπολογιστές τους και θα μας κάνουν μία παρουσίαση για το πως θα δουλέψει η συγκεκριμένη ομάδα για το διαδίκτυο. …ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ Αφού κάνουμε ένα διάλειμμα και πριν αρχίσουμε να δουλεύουμε, μπορείτε να επιστρέψετε στην αίθουσα και να παρακολουθήσετε μία performance βασισμένη σε ένα έργο που έχουν φτιάξει κάποιοι Καλλιτέχνες-συμμετέχοντες στο σεμινάριο. -θα σας πούμε λεπτομέρειες μετά το διάλειμμα ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΜΠΟΖΙΝΗ: Όταν σταματήσει η κίνηση μέσα στην αίθουσα, θα σας περιγράψουμε το τι θα παρακολουθήσουμε ακριβώς. Η αρχική μας σκέψη για αυτό το εργαστήρι ήταν να αφορά Δημοσιογράφους. Στη συνέχεια καταλάβαμε ότι απευθύνεται σε όλους όσους δουλεύουν στα μέσα ενημέρωσης. Γνωρίσαμε συναδέλφους οι οποίοι χρησιμοποιούν αναγνώστες οθόνης και τη νοηματική. Καταλήξαμε στην ανάγκη να συναντηθούμε όλοι όσοι το επιθυμούμε για να ανταλλάξουμε ο καθένας τις γνώσεις του, γιατί ότι αφορά στην πρόσβαση θέλει συνεργασία και τα βιώματα όλων. Ενδιαφέρον έδειξε και μια ομάδα καλλιτεχνών, κάποια μέλη της οποίας έχουν διαφορετικών ειδών αναπηρίες. Έτσι όχι μόνο δήλωσαν συμμετοχή αλλά προσάρμοσαν ένα έργο τους στις ανάγκες της αίθουσας και με αυτό θα γίνει η έναρξη Το έργο σε πλήρη μορφή απαιτεί μια κατασκευή με αισθητήρες αφής, θα έχετε την ευκαιρία να μάθετε πολλά γι΄ αυτό τις επόμενες ημέρες γιατί θα σας γράψουμε αναλυτικά τι είναι. Οι Καλλιτέχνες λοιπόν, όλοι με μεταπτυχιακά στην τέχνη- θα μας παρουσιάσουν ένα ποίημα, το οποίο έγραψε ο Νίκος Σιδηρόπουλος, η performance είναι η Ιωάννα Μύρκα η ταινία της οποία βραβεύθηκε χθες. (χειροκρότημα) Η Άννα Χατζηγιαννάκη, επικεφαλής της ομάδας, θα σας πει περισσότερα. Α. ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΑΚΗ: Κατά αρχήν ως επιμελήτρια της ομάδας να ευχαριστήσω για την πρόσκληση και να σας χαιρετίσω και θα πω δυο κουβέντες όσο μπορώ πιο συνοπτικά. Η εμπνευσμένη από τη συναισθησία performance που θα παρουσιαστεί σε λίγο αποτελεί ένα δείγμα συνάντησης της τέχνης με τη σύγχρονη τεχνολογία. Είναι όμως κι ένα δείγμα της δυναμικής που μπορεί να αποκτήσει μια διεπιστημονική μεικτή ομάδα, της οποίας δυο μέλη έχουν αναπηρίες και μέσω της ομαδικής δουλειάς βοηθούν τους υπόλοιπους να μετατρέψουν την απλή πληροφορία για την κατάστασή τους, σε βίωμα. Η ομάδα αποτελείται από τρεις Εικαστικούς Καλλιτέχνες, οι οποίοι δουλεύουν με νέα μέσα και είναι η Ιωάννα Μύρκα, ο Αντρέας Σιτορένγκο που διδάσκει εικαστικές τέχνες στο ΤΕΙ, και ο Κωνσταντίνος Τυλιγάδης επίκουρος καθηγητής πλαστικών τεχνών στο Πανεπιστήμιο της Κέρκυρας και Ηλεκτρονικός. Επίσης είναι ο Μουσικοσυνθέτης Νίκος Σιδηρόπουλος, ο Στιχουργός Σπύρος Σιδηρόπουλος και ο Ηλεκτρονικός Γιάννης Μανιμανάκης. Εγώ ονομάζομαι Άννα Χατζηγιαννάκη και είμαι Δημοσιογράφος, και Ιστορικός Τέχνης. Η ιδέα του έργου που θα παρουσιάσουμε ξεκίνησε πριν δυο χρόνια από ένα ποίημα του φίλου μας Μουσικοσυνθέτη Νίκου Σιδηρόπουλου. Ο Νίκος τυφλώθηκε σε βρεφική ηλικία από ατύχημα στη θερμοκοιτίδα. Οι γιατροί που τον εξέτασαν στην Ελλάδα και το εξωτερικό δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν πως μπορεί και βλέπει σε ποσοστό περίπου 25% με κατεστραμμένο οπτικό νεύρο. Κινείται αρκετά άνετα σε έναν κόσμο που περισσότερο μαντεύει παρά βλέπει. Ίσως διαθέτει κάποιο είδος συναισθησίας, για να αντιλαμβάνεται τον κόσμο από ήχους κυρίως. Συναισθησία είναι η νευρολογική ανάμειξη των αισθήσεων. Ένας άνθρωπος που έχει συναισθησία είναι δυνατό για παράδειγμα να ακούει τις οσμές, να βλέπει τους ήχους, ή να τους μυρίζει, πάντα εντός εισαγωγικών. Το συχνότερο είδος συναισθησίας είναι να βλέπει ήχους και να συνδυάζει αυτόματα αριθμούς με συγκεκριμένα χρώματα. Αυτές οι συσχετίσεις των αισθήσεων δεν είναι καθόλου μεταφορικές. Για αυτόν που έχει την ιδιότητα, τα χρώματα έχουν στα αλήθεια και γεύση, οι οσμές ηχούν και λοιπά. Είναι μια σπάνια νευρολογική κατάσταση, που συναντάται σε κάποια μορφή της μόνο σε έναν στους δύο χιλιάδες ανθρώπους. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η συναισθησία, κληρονομική κυρίως, ίσως είναι το αποτέλεσμα κάποιου «βραχυκυκλώματος» ας το πούμε έτσι στα εγκεφαλικά κέντρα. Σε σχετικές έρευνες που έγιναν στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια Σαν Ντιέγκο έχουν δείξει ότι διαδικασίες παρόμοιες με τη συναισθησία ίσως είναι θεμελιώδεις για την ικανότητα να αντιλαμβάνεται κανείς τις μεταφορές και να είναι δημιουργικός. Σύμφωνα με τις παραπάνω έρευνες δεν είναι συμπτωματικό που η συναισθησία είναι οκτώ φορές πιο συνηθισμένη ανάμεσα στους Συγγραφείς και τους Καλλιτέχνες. Εκτός από τη φυσική συναισθησία όμως υπάρχει και η τεχνητή, που μπορούν σήμερα να προκαλέσουν οι επιστήμονες είτε με εμφυτεύματα, είτε με ειδικά γυαλιά που διαθέτουν αισθητήρες. Αυτή η τεχνητή συναισθησία χρησιμοποιείται για την μερική αποκατάσταση της όρασης σε τυφλούς, καθώς ο νους μπορεί να βλέπει νικώντας την τύφλωση όταν αυτή συμβεί σε νεαρή ηλικία. Ας σκεφθούμε ότι τα όνειρα που βλέπουμε δεν προέρχονται από εξωτερικά οπτικά ερεθίσματα, αλλά είναι εικόνες που δημιουργεί ο εγκέφαλος. Η Ιωάννα Μύρκα γεννήθηκε με κινητικά προβλήματα με τα οποία συμφιλιώθηκε, δουλεύοντας συστηματικά με το σώμα της. Στην performance εμφανίζεται με δεμένα μάτια. Αυτό επειδή η γραφή μπράιγ που καλείται να διαβάσει, είναι απροσπέλαστη για εκείνη επειδή δεν τη γνωρίζει. Πρέπει να βασιστεί στην ακοή της και να διαβάσει το ποίημα που έχει μπροστά της. Διαδρά με την ηλεκτρονική κατασκευή όπου είναι γραμμένο σε γραφή μπράιγ το ποίημα του Νίκου Σιδηρόπουλου ο οποίος εκφράζει πως αντιλαμβάνεται χωρίς όραση, τον κόσμο που τον περιβάλλει. Στην αρχή ακούγοντας σκόρπιες λέξεις χωρίς νόημα, μέχρι που η performer βρίσκει το σωστό τρόπο με τον οποίο πρέπει να διαδράσει για να ακουστεί ολόκληρο το ποίημα. Ας σημειωθεί ότι η λέξη οίδα με την οποία τελειώνει το ποίημα σημαίνει γνώρισα στα ελληνικά όταν γράφεται με όμικρον γιώτα και είδα με τα μάτια μου όταν γράφεται με έψιλον γιώτα. Έχει σημασία να σταθούμε στην ακουστική αμφισημία του οίδα. Θεωρώ ότι είναι μία εύστοχη παραπομπή στην ερμηνεία για το πώς αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο που μας περιβάλλει, έτσι όπως την είχε καταθέσει και ο αρχαίος Ποιητής από την Κω Επίμαρχος με την εξής φράση: «Νους ορά και νους ακούει». Εδώ θα σταματήσω εγώ, για να υποδεχθούμε την Ιωάννα, της οποίας η βιντεοταινία «περπατώντας στις γραμμές» βραβεύθηκε χθες στο Φεστιβάλ του Emotion Pictures Ντοκιμαντέρ και Αναπηρία, που έγινε στο Μουσείο Μπενάκη. ΜΠΟΖΙΝΗ Η παρουσίαση είναι αυτοσχέδια, προσαρμοσμένη στην αίθουσα. Η Ιωάννα θα έχει τα μάτια της κλειστά, στο ένα χέρι κρατά μικροκάμερα με το άλλο ανιχνεύει μια σελίδα σε γραφή Braille και θα προσπαθήσει να επιλέξει τις σωστές λέξεις, για να ακουστεί το ποίημα σωστά και με σωστή ροή. Όσο κάνει λάθη το ποίημα θα είναι λίγο ασυνάρτητο. Με την μικροκάμερα κινηματογραφεί κάθε της κίνηση η οποία προβάλετε στον προτζέκτορα και την οθόνη πλάσμα της αίθουσας. Σε πλήρη εφαρμογή η διαδικασία αυτή γίνεται σε ένα μικρό σκοτεινό θάλαμο, προσβάσιμο από αμαξίδια. Ο θάλαμος διαθέτει αισθητήρες αφής. Ο επισκέπτης μπαίνοντας μέσα επιλέγει καταρχήν ελληνικά ή αγγλικά στη συνέχεια με την αφή και πάλι σε αλφάβητο Braille καλείται να βρει τη σωστή ροή στην αφήγηση του ποιήματος, σε αυτό τον βοηθούν και διάφορα ηχητικά μηνύματα. Μόλις τα καταφέρει ακούει όλο το ποίημα του Νίκου ενώ ο θάλαμος πλημμυρίζει από ευωδιά γιασεμιού. Όταν το ποίημα ακουστεί σωστά, Όταν το πετύχουμε αυτό, το οποίο είναι και στα αγγλικά και στα ελληνικά, επιλέγουμε γλώσσα δηλαδή, όλο Το γιασεμί είναι ένα πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Αθηνών από το οποίο δανείστηκαν το όνομα οι φίλοι Καλλιτέχνες που θα είναι μαζί μας και στο υπόλοιπο του εργαστηρίου. Ίσως στο επόμενο συνέδριο να έχουμε τη δυνατότητα αυτής της εφαρμογής για να την επισκεφτούμε όλοι. Τώρα θα χαμηλώσουν τα φώτα της αίθουσας και θα ανάψουν δύο μπλε βέργες. Ας υποδεχτούμε την Ιωάννα. PERFORMANCE (ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ Ν.ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ) «Σε ακούω, μετά σε μυρίζω Πρώτα σε μυρίζω, ύστερα σε ακούω Ίσως σε γευτώ και σε αγγίξω αλλά δε σε βλέπω. Κι όμως σε νιώθω, σε Αισθάνομαι σε οίδα» (Χειροκρότημα) Ν. ΜΠΟΖΙΝΗ Ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας εδώ. Εμείς τώρα θα μπούμε στο σκληρό κομμάτι της ημέρας, που είναι το εργαστήριο. Να ζητήσω από τους συμβούλους των ομάδων εργασίας να έρθουν κοντά μας και η Καθηγήτρια του Καποδιστριακού κα Χατζούλη που είναι δίπλα μου και πρότεινε τον βιωματικό χαρακτήρα του σεμιναρίου, να σας κάνει μια μικρή εισαγωγή, γιατί έχει ακουστεί πολύ η φωνή μου κα Χατζούλη από το πρωί εδώ. Α. ΧΑΤΖΟΥΛΗ: Κι εγώ από τη μεριά μου να σας καλωσορίσω σε αυτό το βιωματικό εργαστήρι. Κι εμένα με συγκίνησε η performance προηγουμένως. Σας καλωσορίζω όπως είπα στο βιωματικό αυτό εργαστήρι του συνεδρίου με θέμα «αναπηρία και ΜΜΕ». Το εργαστήρι αυτό προέκυψε και θα έλεγα ότι είναι κυρίως έμπνευση της Νατάσσας Μποζίνη, μέσα από συζητήσεις που είχαμε όντας στην Οργανωτική Επιτροπή του συνεδρίου. Προέκυψε συζητώντας για το τι κάνει ο καθένας από μας, εγώ διδάσκω στο Τμήμα Επικοινωνίας αλλά είμαι και ομαδική Αναλύτρια, Ψυχοθεραπεύτρια και βέβαια προέκυψε σχετικά με τα θέματα αναπηρίας αλλά και την έννοια της αλληλεπίδρασης. Συζητώντας λοιπόν για τις προσωπικές μας εμπειρίες, η Νατάσα ως Δημοσιογράφος, αναρωτηθήκαμε πως λειτουργώντας σε ομάδες μέσα από ομαδικές διεργασίες μπορούμε να αντιληφθούμε και να βιώσουμε καλύτερα και ως εκ τούτου να διαχειριστούμε καλύτερα θέματα και προβλήματα αναπηρίας και τα θέματα της προσβασιμότητας. . Και θα πρέπει να σας πω ότι η οργάνωση αυτή του workshop έγινε καθαρά για το πώς θα μπορούσαμε όλοι να έρθουμε μέσα από μια βιωματική εμπειρία και να μιλήσουμε γι αυτά τα θέματα. Ήταν μία προσπάθεια να φέρουμε ανθρώπους να συνομιλήσουν για τα θέματα προσβασιμότητας. Θα σας διαβάσω μια μικρή εισήγηση και στη συνέχεια αυτού βέβαια οι σύμβουλοι των ομάδων και άτομα τα οποία είναι στα βιωματικά εργαστήρια θα κάνουν μια μικρή παρουσίαση του δικού τους χώρου. Ν.ΜΠΟΖΙΝΗ: Από ότι αντιλαμβάνομαι εκτός από τους συμμετέχοντες στο εργαστήρι, πολλοί σύνεδροι θέλετε να παραμείνετε. Είναι Χαρά μας. Αμέσως μετά από αυτά που θα σας διαβάσει η κα Χατζούλη οι επικεφαλείς των ομάδων εργασίας θα παρουσιάσουν στο σύνολο της αίθουσας το τι θα διεξαχθεί σε κάθε σταθμό. Στη συνέχεια θα χωριστούμε στις ομάδες εργασίες. Οπότε αν νομίζετε ότι σας ενδιαφέρει αυτή η αρχική μας παρουσίαση για το τι θα κάνουμε εμείς μετά, χαρά μας να μείνετε. Ευχαριστώ θερμά. Α. ΧΑΤΖΟΥΛΗ: Λοιπόν, εγώ θα σας πω λίγα πράγματα για το πώς εγώ η ίδια βλέπω τα θέματα της αναπηρίας. Τα ΜΜΕ, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι ένα εργαλείο που μπορείς να το χρησιμοποιήσεις ποικιλοτρόπως. Τα ΜΜΕ μπορούν να μιλήσουν για τους ανθρώπους, αλλά και να συνομιλήσουν μαζί τους. Ωστόσο μέσα στα ΜΜΕ τίθεται κυρίως το θέμα της αντιπροσώπευσης ή ανάδειξης της φωνής του άλλου. Τα ΜΜΕ έχουν εξουσία και το ερώτημα που προκύπτει από αυτό είναι "με ποιος τρόπο η κοινωνία χρησιμοποιεί αυτή την εξουσία για την ανάδειξη της φωνής του άλλου"; Στον πολύ εμπεριστατωμένο δημοσιογραφικό οδηγό για τα θέματα αναπηρίας και ΜΜΕ, όπως πολύ σωστά επισημαίνεται από τη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης, η κατεύθυνση που προτείνεται δεν έχει να κάνει με τη βαθιά επί του θέματος εκπαίδευση των ανθρώπων που ασχολούνται με τα ΜΜΕ προκειμένου να αμφισβητήσουν εκ των έσω τις πηγές των αρνητικών στάσεων απέναντι στα θέματα αναπηρίας ή αναπαραγωγής στερεοτύπων. Αντίθετα, αυτό που προτείνεται και με μεγάλη δεξιοτεχνία παρατίθεται είναι πως θα μπορέσουμε να κάνουμε σαφή τα όρια μεταξύ καλών και κακών πρακτικών παρουσίασης θεμάτων αναπηρίας. Η άποψη αυτή με βρίσκει απολύτως σύμφωνη, θα ήθελα όμως να προσθέσω ότι για να το πετύχουμε αυτό, να καθορίσουμε δηλαδή με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τα όρια των κακών πρακτικών απέναντι στα θέματα περί της αναπηρίας, είναι απαραίτητα ένα ευρύ πεδίο πολυεπιστημονικών και διεπιστημονικών προσεγγίσεων και διερεύνησης, αλλά και αλληλεπίδρασης με τα ίδια τα άτομα με αναπηρία. Μέσα από αυτή τη διερεύνηση αλλά και τη βιωματική μάθηση αυτών των προσεγγίσεων και διακυβευμάτων, ο άνθρωπος των μέσων, ο Δημοσιογράφος, ο Ρεπόρτερ, θα μπορέσει όπως ανέφερα ήδη να βιώσει και να έρθει πιο κοντά με τη δικιά του εμπειρία με τον άλλον δίπλα του, έτσι ώστε να έρθει πιο κοντά στην έννοια της αναπηρίας ως διαφορετικότητα και όχι ως στίγμα. Η διαφορετικότητα, ένα θέμα που είχε προσεγγιστεί στο προηγούμενο συνέδριο, είναι ένα θέμα το οποίο συζητείται ευρέως στην κοινωνία μας, υπάρχουν νομοθεσίες που την επικυρώνουν, ενώ συχνότατα ερωτήματα ανακύπτουν ως προς το πόσο γίνεται αποδεκτή στον εργασιακό χώρο, στο χώρο της αγοράς, στην πολιτική, στα μέσα. Από την άλλη, όπως αναφέρεται από πολλούς που ασχολούνται με θέματα αναπηρίας, η αναπηρία είναι η παραμελημένη διαφορετικότητα. Όπως αναφέρεται σε άρθρα επαγγελματιών Δημοσιογράφων όταν ορίζουμε τη διαφορετικότητα μόνο με όρους εθνικότητας ή σεξουαλικότητας, είτε ως Δημοσιογράφοι, είτε ως κοινωνικοί επιστήμονες, παραμπλέκουμε τη μεγαλύτερη υπαρκτή μειονότητα, τους ανθρώπους με αναπηρία. Ίσως σε χώρους δημοσιογραφίας αλλά και παραγωγής νοήματος, συνεχίζει το άρθρο, πρέπει να γίνουν δύο ανοίγματα. Αρχικά να ανοίξουν οι πόρτες του δημοσιογραφικού επαγγέλματος σε άτομα με αναπηρία κι έπειτα να παρέχεται ευρύτερη κάλυψη των θεμάτων αναπηρίας με μεγαλύτερη ακρίβεια τιμιότητα και συνέπεια. Οι άνθρωποι με αναπηρία σίγουρα χρειάζονται δημοσιογραφική κάλυψη, με τον ίδιο τρόπο που κανείς καλύπτει όλες τις άλλες ομάδες. Το ερώτημα είναι πόσο αυτό είναι εφικτό, πόσο εύκολα δηλαδή ένας Δημοσιογράφος ή ένας Ρεπόρτερ θα αφήσει στερεοτυπικούς τρόπους αναπαράστασης των θεμάτων αναπηρίας, που στην ουσία παρουσιάζουν τους ανθρώπους άτυχους ή λιγότερο τυχερούς ή απελπισμένους ή με λιγότερα προνόμια και να τους παρουσιάσει απλώς σαν διαφορετικούς ανθρώπους. Πληθώρα ερευνών, από το 1980 μέχρι σήμερα, από την εποχή δηλαδή που οι κοινότητες που ασχολούνται με τα θέματα αναπηρίας κινητοποιήθηκαν στο να αμφισβητήσουν τις διακρίσεις που υφίστανται, δείχνουν τη δυσκολία που παρουσιάζει ο δημοσιογραφικός λόγος να εγκαταλείψει στερεοτυπικούς τρόπους έκφρασης για τα θέματα της αναπηρίας. Αντίθετα, επικοινωνιακοί φραγμοί κι ένας λόγος που φαίνεται να απευθύνεται σε προβληματικούς ανθρώπους, φαίνεται να επικρατεί, ενισχύοντας τις ανισότητες, αυξάνοντας την κοινωνική και τη φυσική απομόνωση των ατόμων με αναπηρία, περιθωριοποιώντας άτομα και ομάδες. Σε μια ποιοτική μελέτη, με ανάλυση λόγου που έκανε η Χάλερ το 1999, πάνω στον τρόπο που τα μέσα καλύπτουν το θέμα της ηλικίας στα άτομα με αναπηρία, βρέθηκε ότι Δημοσιογράφοι στις συνεντεύξεις τους ή στις αφηγήσεις τους δεν παρέθεταν αποσπάσματα από το λόγο των ατόμων με αναπηρία. Αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα, συνεχίζει η Χέλερ, να στέλνεται το μήνυμα ότι τα άτομα με αναπηρία δεν μπορούν να μιλήσουν για τον εαυτό τους αλλά όχι άλλοι μιλούν γι΄ αυτούς. Σε άλλες μελέτες αναφέρεται επίσης ότι ενώ μετά την ανακήρυξη των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία οι Πολιτικοί φάνηκε να ανταποκρίθηκαν αμέσως, ο Τύπος δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στην αλλαγή των στάσεων που μια τέτοια ανακήρυξη προσδοκούσε. Αντίθετα, όπως αναφέρει ο Τζόζεφ Σαπίρο, αναδείχτηκε ένα περίεργο υβρίδιο-ρεπορτάζ, όπου παραδοσιακά στερεότυπα, τρόποι αναφοράς και αναπαραστάσεις αναμειγνύονται με τον καινούριο λόγο περί δικαιωμάτων. Αυτό βέβαια δε βοηθάει καθόλου τη διάδοση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στο κοινό. Η αναπηρία γίνεται θέμα φιλανθρωπίας και τα άτομα με αναπηρία γίνονται αντιληπτά ως κάτι ξεχωριστό κι όχι σαν άτομα που ανήκουν σε μια μειονοτική ομάδα. Αλλά, αν και οι πηγές των αρνητικών στάσεων απέναντι στην αναπηρία αποτελούν ένα ξεχωριστό κεφάλαιο, αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι στην εποχή μας η αντίληψη και μόνο του κοινωνικού μοντέλου, που αναφέρεται στα ίσα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, δεν είναι αρκετή για να αποκτήσουμε ενσυναίσθηση της στάσης μας απέναντι στην αναπηρία και να προσπαθήσουμε να την αλλάξουμε. Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε και σε αυτό βοηθάει η εκπαίδευση και η βιωματική εμπειρία, ότι η έννοια και η εμπειρία του άλλου, του διαφορετικού, είναι κάτι που απασχολεί όλους στην εποχή μας κι ότι αυτή η έννοια του άλλου γίνεται περισσότερο κατανοητή μέσα από την έρευνα των σχέσεων, του σχετίζεσται και της διυποκειμενικότητας, που καθορίζει κάθε σχέση και κάθε επικοινωνιακή ανταλλαγή. Σε κάθε σχέση υπάρχει αλληλεπίδραση και κάθε σχέση είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης. Θα τελειώσω εδώ, σας ευχαριστώ. Ν.ΜΠΟΖΙΝΗ: Τώρα να ξεκινήσουμε να δουλεύουμε. Πολλοί συνάδελφοι έχουν κλεισμένα εισιτήρια επιστροφής για Θεσσαλονίκη, Κρήτη και άλλους μακρινούς προορισμούς και ήδη έχουμε καθυστερήσει. Σύμφωνη με το σκεπτικό που σας ανέπτυξε η κ. Χατζούλη είναι και η ομάδα εργασίας που θα δουλέψει υπό την επίβλεψη της. Η ομάδα αυτή αφορά το πώς γράφουμε οι Δημοσιογράφοι και πως πληγώνουμε ανθρώπους όταν αυτά που γράφουμε δεν είναι, δε θέλω να πω τη λέξη:΄΄ σωστά΄΄ , οι πανεπιστημιακοί την έχουν ΄΄απαγορέψει΄΄ . Θα πω πως θα μπορούσαν αυτά τα κείμενα να είναι καλύτερα. Σας έχουν σταλεί από καιρό οι αντίστοιχοι οδηγοί για δημοσιογράφους που εξέδωσε η Γραμματεία. Οι συνάδελφοι που έχουν δηλώσει συμμετοχή σε αυτή την ομάδα έχουνε φέρει δικά τους δημοσιεύματα όπως η κ. Κυρίτση από το «Έθνος» και η κυρία Κατσάνη από την «Αμαρυσία» .Οι συνάδελφοι από το ραδιόφωνο του ΕΛΕΠΑΠ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να συζητήσουν και να σχολιάσουν σε αυτήν την ομάδα, ειδήσεις και δημοσιεύματα. Στο τέλος των εργασιών θα μας παρουσιάσουν τα συμπεράσματα Επίσης υπάρχουν τέσσερις σταθμοί εργασίας με φορητούς υπολογιστές και ειδικό εξοπλισμό ανά ομάδα, φορητές κάμερες θα κινούνται γύρω σας καταγράφοντας ήχο και εικόνα. Αριστερά, μπαίνοντας στην αίθουσα, θα δουλέψει η ομάδα που θα ασχοληθεί με την προσβασιμότητα στο διαδίκτυο. Εκεί δηλαδή θα έχετε τη δυνατότητα, -είστε συνδεδεμένοι ήδη με το internet,- να μελετήσετε πως λειτουργούν οι αναγνώστες οθόνης, πως ένα κείμενό σας είναι προσβάσιμο ή δεν είναι, θα δουλέψετε πάνω σε κάποιες συγκεκριμένες σελίδες εφημερίδων των εφημερίδων σας, για τις οποίες ήδη έχει γίνει κάποια μελέτη από τους συμβούλους. Ο Τάκης Αλεξανδράκης που χρησιμοποιεί της τεχνολογίες όχι μόνο για να διαβάζει αλλά και για να ηχογραφεί τις ραδιοφωνικές του εκπομπές με τον Σπύρο Ράπτη από το Ινστιτούτο Επεξεργασίας Λόγου που έφτιαξε και τη ομιλούσα σελίδα της γραμματείας, θα μας παρουσιάσουν τις εφαρμογές και μετά η ομάδας τους θα μας δείξει τι πρόλαβε να φτιάξει. . Τ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ Ένας απλός χρήστης, όπως είμαι εγώ, μπορεί να μπει στο διαδίκτυο, με τη βοήθεια ενός αναγνώστη οθόνης, που μπορεί να τον βοηθήσει να μπει στην οθόνη που δε βλέπει, όπως ξεκινήσαμε ακριβώς χωρίς να έχετε εικόνα και αμέσως μετά σας δώσαμε και την εικόνα της σελίδας στην οποία βρισκόμαστε. Αυτός λοιπόν ο αναγνώστης οθόνης είναι ο πιο εύχρηστος εύκολος και βατός τρόπος, για να μπορέσει ένα άτομο με προβλήματα όρασης να περιηγηθεί στο δίκτυο και γενικά να χρησιμοποιήσει τον υπολογιστή και να κάνει όποιες λειτουργίες του δίνεται δυνατότητα μέσω αυτού του προγράμματος να λειτουργήσει. Σε αυτή την προσπάθεια που γίνεται εδώ, όπως σας ανέφεραν και οι αγαπητές κυρίες που μας καλωσόρισαν και τις ευχαριστούμε πολύ και για την πρόσκληση, θα μιλήσουμε για το πώς ένας απλός χρήστης-άτομο με προβλήματα όρασης μπορεί να λειτουργήσει στο διαδίκτυο, ποια είναι κάποια από τα προβλήματα που θα εντοπίσουμε και θα τα εντοπίσουμε μαζί. Αυτό γιατί θα έχουμε τη δυνατότητα να φέρουμε σε εσάς γνωστές σας ιστοσελίδες, ιστοσελίδες που ανήκουν στους φορείς που εργάζεστε, ιστοσελίδες που έχετε φτιάξει εσείς οι ίδιοι και θα δείτε πως φαίνονται μέσα από την ανάγνωση ενός αναγνώστη οθόνης ή πως φαίνεται αυτό που ακούγεται κάθε στιγμή όπου βρίσκεται ο κέρσορας του υπολογιστή και είναι το μοναδικό στοιχείο το οποίο λαμβάνουμε εκείνη τη στιγμή εμείς τα άτομα με προβλήματα όρασης χρήστες του υπολογιστή και τίποτε άλλο, από την πολύ όμορφη κατά τα άλλα και πολυποίκιλη οθόνη που δίνει πάρα πολλές δυνατότητες με ένα κλικ όπως λέμε πάντα. (ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΤΖΕΚΤΟΡΑ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΟΘΟΝΗΣ) Ρ. ΡΑΠΤΗΣ: Ένα μόνο μικρό συμπλήρωμα από μένα, ο βασικός στόχος της ομάδας ήταν να δείξουμε ότι η προσβασιμότητα δε θέλει εξειδικευμένη γνώση, πολύπλοκη τεχνολογία και κάτι έτσι σύνθετο, είναι κοινή λογική, να προσπαθεί κάποιος να φανταστεί τους αποδέκτες του άρθρου του, του κειμένου που γράφει. Μια πολύ όμορφη εικόνα αν δεν έχει μια λεζάντα είναι άχρηστη, ένας πίνακας ο οποίος έχει ένα συνονθύλευμα από χύδην πληροφορία δεξιά και αριστερά, που όταν διαβαστεί σειριακά, γιατί η φωνή είναι ένας σειριακός τρόπος πληροφόρησης, δεν είναι σαν την εικόνα που το μάτι μπορεί να πετάξει αυτόματα σε διαφορετικά σημεία της οθόνης και να δει, η εκφώνηση είναι διαφορετική. Η βασική ιδέα που θέλουμε να περάσουμε είναι προσβασιμότητα θα πει απλά να σκέφτεται κάποιος τη σελίδα με το περιεχόμενο και με διαφορετικούς τρόπους κι όχι μόνο με τον προφανή που το παράγει ο ίδιος. Υπάρχουν πρότυπα, υπάρχουν αρχές, κοινής λογικής οι περισσότερες, που με τρεις απλές σκέψεις μπορεί κάποιος να κάνει την πληροφορία πολύ πιο προσβάσιμη. Υπάρχει η σκέψη του περιεχομένου αυτού καθαυτού, των εργαλείων που διαφορετικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν για να έχουν πρόσβαση, ο αναγνώστης οθόνης, η οθόνη, μόνο ακουστικά, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι που διαφορετικοί άνθρωποι έχουν πρόσβαση στην πληροφορία και το συμπέρασμα που θέλουμε να βγει σε όλους είναι ότι με τρεις απλές κινήσεις και κοινή λογική και λίγο σκέψη προς τον αποδέκτη, η προσβασιμότητα μπορεί να αυξηθεί πάρα πολύ σημαντικά. Θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε και την τεχνολογία φωνής, ακούσατε και κάποια δείγματα πως ήταν και τι στάδια πέρασε, επιμέρους πληροφορίες και λίγο τεχνολογικά θέματα χωρίς να μπούμε σε μεγάλη τεχνική ακρίβεια, αλλά η βασική ιδέα και το μήνυμα είναι αυτό: Η απλότητα είναι προσβάσιμη. Ευχαριστώ. ΜΠΟΖΙΝΗ Τώρα θα κάνω το εξής, θα δώσω τον υπολογιστή μου στο Σπύρο, να τον συνδέσει και θα σας περιγράψω το σκεπτικό της ομάδας Ακουστικής περιγραφής που το "ακουστική περιγραφή" και αφήγηση το χρησιμοποιούμε λίγο καταχρηστικά σήμερα, καθώς έχει κατοχυρωθεί και περιγράφει μία πολύπλοκη διαδικασία και τεχνική. Στον βαρύ φάκελο της θεωρητικής κατάρτισης έχετε ήδη πάρει δεκάδες σελίδες φορέων και ειδικών στο θέμα, έτσι δε θα επεκταθώ. Θα επικεντρωθώ όμως σε κάτι ποιο δημοσιογραφικό όπως η περιγραφή μιας ζωντανής εκδήλωσης, σαν τη σημερινή ή η μετάδοση ενός ρεπορτάζ σε πραγματικό χρόνο. . Το εργαστήρι δεν είναι τυχαία βιωματικό αντίθετα δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς και σας εξηγώ Ανεβαίνοντας εδώ αντιμετώπισα το ζήτημα πως και τι πρέπει περιγράψω στους συμμετέχοντες και συναδέλφους με περιορισμένη ή με καθόλου όραση. Έκανα λοιπόν το εξής απλό, ρώτησα τη φίλη τη Δώρα Φαρδέλα για τις πληροφορίες που η ίδια θα χρειαζόταν . Τι μου απάντησε η Δώρα; Δ. ΦΑΡΔΕΛΑ: Αυτό που απάντησα στη Νατάσα είναι το αυτονόητο, μια περιγραφή του χώρου, να μας πει πόσα άτομα κάθονται στο τραπέζι, πιθανές δράσεις που συμβαίνουν αλλά και όταν κάποιες παρουσιάσεις ομιλητών έχουν εικόνα η βίντεο, περιγραφή του περιεχομένου πριν η μετά την προβολή. ΜΠΟΖΙΝΗ: Παρένθεση, η Δώρα η Φαρδέλα έχει πάρει χρυσό στη σφαιροβολία στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες που έγιναν στη Ρόδο πριν από τρεις μέρες. Χειροκρότημα παρακαλώ, 6,55 έριξε (χειροκρότημα). Οι άλλες πληροφορίες που ζητήσαμε από τη Δώρα και τον Τάκη και είναι ήδη στον φάκελο και έχουν διανεμηθεί με τη θεωρητική κατάρτιση, αφορούν και λίγο πιο τεχνικά ζητήματα για εμάς που δουλεύουμε στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο όπως πχ ποιες είναι οι πληροφορίες που θα ήταν ωφέλιμες σε ένα ζωντανό ρεπορτάζ. Ρωτάω πάλι την Δώρα τι δεν μπορεί να παρακολουθήσει στις ειδήσεις. Δ. ΦΑΡΔΕΛΑ: Αυτό που ακριβώς φαίνεται. Συνήθως είναι με λίγα λόγια κάποια πράγματα χωρίς κάτι περιεκτικό, αυτό που λένε όλοι ότι «η εικόνα μιλάει από μόνη της» αλλά δε δίνουν μια περιγραφή της εικόνας. Και είναι κάτι πολύ απλό, όπως αυτό που έγινε πριν στο συνέδριο, για όσους παρακολούθησαν το βιντεάκι, το οποίο ήταν πέντε λεπτά και αφιέρωσε είκοσι τριάντα δευτερόλεπτα η κα Βερυκοκάκη απλά να περιγράψει το τι έγινε. ΜΠΟΖΙΝΗ: Βέβαια το ερώτημα είναι με ποιο σκεπτικό μπορείς να επιλέξεις το τι θα περιγράψεις; Αυτό το σκεπτικό το ρώτησα φέτος στους συναδέλφους, δηλαδή με ποιο σκεπτικό θα διαλέξω εγώ, ο κ. Μπαζαίος, ο κ. Μέτσιος,ή η κ. Μπόνιου που τους βλέπω εκεί, το τι θα περιγράφαμε σε αυτή την αίθουσα; Πως θα πρέπει να επιλέγουμε τις πληροφορίες; Δ. ΦΑΡΔΕΛΑ: Με απλές και κατανοητές λέξεις. Τα σημαντικότερα πράγματα και δράσεις ώστε να λάβουμε τις πληροφορίες. ΜΠΟΖΙΝΗ: Ένα τμήμα της δικής μας ομάδας θα δουλέψει το σκεπτικό περιγραφής γεγονότων, εκδηλώσεων, γιατί όλοι συναντιόμαστε συχνά σε συνέδρια και εκδηλώσεις. Να συνειδητοποιήσουμε κατ΄ αρχήν πως χρησιμοποιώντας άλλες λέξεις πιο περιγραφικές επικοινωνούμε την πληροφορία στο σύνολο των πολιτών. Αυτό είναι το ένα κομμάτι που αφορά κυρίως τηλεόραση και ραδιόφωνο. Στο τμήμα που αφορά στον σχεδιασμό οπτικοακουστικών υλικών, σας έχουμε ετοιμάσει κάτι, που ήταν ιδέα του Τάκη. Θα σας προβάλλουμε δύο διαφημίσεις. Την πρώτη φορά θα παίξει μόνο ο ήχος τους. Τη δεύτερη μόνο η εικόνα . Συγκρατήστε της πληροφορίες που πιθανά θα σας λείψουν από κάθε εκδοχή. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ 1 ΜΟΝΟ ΗΧΟΣ (ακούστε μόνο τον ήχο) http://www.youtube.com/watch?v=tQ2ZShhr1Nc - Άντε βρε ζωντόβολο, προχώρα. Κλείσατε το δρόμο και έχουμε και meeting, τελείωνε. - Ποιον είπες ζωντόβολο ρε παλιοχιμπατζή νεάτερνταλ που ένα τιμόνι σου έβαλαν ανάποδα κι έμπλεξες τα μπούτια σου, στόκε. - Φεύγα γιατί σε πάτησα. - Τι λες μωρέ; - …………… ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Να ακούσουμε τη δεύτερη διαφήμιση. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ 2 ΜΟΝΟ ΗΧΟΣ (Ακούστε μόνο τον ήχο) http://www.youtube.com/watch?v=B6-KbEaajV8 - Τι έχεις; - Τίποτα. - Έλα πες μου, τι έχεις; - Τι να σου πω βρε πατέρα; Ήμουνα στο RPG και είχα.. και πάτησα pause να τσεκάρω το chat αν είχε έρθει το TVX και κόλλησε και τα έχασα όλα. Δοκίμασα control+alt+delete, αλλά το task manager είχε παγώσει. - Στη μάνα σου το είπες; - Μήπως ήρθε ο καιρός να μπείτε στην εποχή της ευρυζωνικότητας; Τώρα κάντε την ευρυζωνικότητα τρόπο ζωής.. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Τώρα παρακαλώ τον κ. Κώστα που βλέπω απέναντι να παίξει τα σποτ, χωρίς ήχο. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ 1 ΜΟΝΟ ΕΙΚΟΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Ακολουθεί η δεύτερη διαφήμιση, πάλι χωρίς ήχο. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ 2 ΜΟΝΟ ΕΙΚΟΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Επιλέξαμε διαφημιστικά σποτ και όχι κάτι άλλο τηλεοπτικό, για οικονομία χρόνου καθώς διαρκούν λίγα δευτερόλεπτα και έχουν αυτοτέλεια σεναρίου. Ας αναλογιστούμε εδώ, μια και είμαστε όλοι, εν δυνάμει πελάτες αυτών των εταιρειών, ποιοι από μας μπορούν να χρησιμοποιήσουν την υπηρεσία τους; Άλλοι δεν τις είδαμε, άλλοι δεν τις ακούσαμε Στην ομάδα λοιπόν που θα δουλέψουμε με τον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Μάνο Κουάνη το θέμα είναι με ποιο σκεπτικό δημιουργούνται τα οπτικοακουστικά αυτά και πόσο προσβάσιμα είναι ή πως θα μπορούσαν να είναι πιο προσβάσιμα, γιατί όλα αυτά έχουν έναν κοινό παρονομαστή για τους ανθρώπους των media: Το Σενάριο και το κείμενο. Ήδη στην αίθουσα έχουμε τουλάχιστον πέντε σκηνοθέτες-σεναριογράφους που γνωρίζω και στις ομάδες σας μπορείτε να ανταλλάξετε πληροφορίες εφόσν σας ενδιαφέρουν τα οπτικά μέσα. Ο κ. Κουάνης έχει το λόγο. Μ. ΚΟΥΑΝΗΣ: Πριν πω αυτό που θέλω και χωρίς να θέλω να σας βγάλω από το κλίμα θέλω να τονίσω ότι ήρθαμε εδώ πέρα για να μιλήσουμε για προσβασιμότητα στα ΜΜΕ, σε μια περιοχή που είναι πάρα πολύ δύσκολο να Φτάσεις. Είδα ανθρώπους με αμαξίδια να είναι μέσα στο δρόμο, να μην μπορούν να μπουν στο πεζοδρόμιο από τα αυτοκίνητα, εγώ πήγα να σκοτωθώ στο πεζοδρόμιο, οπότε τι συζητάμε; Προφανώς καλά κάνουμε και συζητάμε, αλλά είμαστε πάρα-πάρα πολύ μακριά ακόμα μέχρι να έχουμε καλή ποιότητα ζωής, κυκλοφορώντας στην πόλη. Sorry γι΄ αυτή την επισήμανση. Θα ξεκινήσω από τα σποτ που προβλήθηκαν και θα κάνω συγκεκριμένο το θέμα του σεναρίου. Ας γυρίσουμε μερικά βήματα πίσω σε ένα σήριαλ , ένα ντοκιμαντέρ μία ταινία. Είμαστε στην ώρα που γράφεται ένα απλό σενάριο για να δοθεί στο γύρισμα. Σκηνή 1. Στο σπίτι του Γιάννη στο υπνοδωμάτιο, ημέρα. Μετά μπαίνουμε και περιγράφουμε αυτά που θα δούμε, την εικόνα, ο Γιάννης στέκεται στο δωμάτιο, περπατάει, πηγαίνει προς τα έξω, συναντάει τη Μαρία και κόβεται η περιγραφή. Υπάρχει επίσης και η περιγραφή του ήχου, όχι του διαλόγου, του ήχου. Ο Γιάννης λοιπόν είναι όρθιος στο δωμάτιο, ακούγεται ένα τηλέφωνο από μέσα από το σαλόνι, ο Γιάννης περπατάει άρα γι΄ αυτό το λόγο πάει και συναντάει τη Μαρία. Μετά μπαίνουμε στο διάλογο, ο διάλογος λοιπόν είναι γεια σου Γιάννη από τη Μαρία, γεια σου Μαρία από το Γιάννη. Λέω μια πολύ απλή σκηνή, έτσι; Μετά μπαίνουμε όμως στην περιγραφή του διαλόγου, δηλαδή: Μαρία απαξιωτικά γεια σου -ξέρω΄ γω, δεν είμαι και καλός ηθοποιός- γεια σου Γιάννη απαξιωτικά. Ο Γιάννης θυμωμένος γεια σου Μαρία. Στο σενάριο αναφέρουμε πιθανές απαξιωτικές κινήσεις και μορφασμούς. Ερχόμαστε λοιπόν μετά, αυτό το πράγμα, να το γυρίσουμε. . Στην ταινία τελική μορφή της ταινίας, βλέπουμε τη μέρα ενδεχομένως από το φως που μπαίνει από τις γρίλιες, τον Γιάννη όρθιο, ενδεχομένως βλέπουμε κάποιες αφίσες, πληροφορίες που μας δίνονται εκεί μέσα, ακούμε το τηλέφωνο, βλέπουμε και ακούμε το Γιάννη να περπατάει προς τα έξω. Ο Γιάννης συναντάει τη Μαρία, η Μαρία γυρίζει το πρόσωπό της απαξιωτικά από το Γιάννη, ο Γιάννης είναι θυμωμένος, ενδεχομένως κάτι προηγήθηκε, γεια σου Γιάννη, γεια σου Μαρία. Σκεφτείτε λοιπόν σε αυτή την πολύ απλή σκηνή που δεν έχει σχεδόν καμία ιδιαίτερη δράση πόσα πράγματα έχουμε δει και πόσα πράγματα έχουμε ακούσει. Σβήστε όλη την εικόνα και τα μόνα πράγματα που θα ακούγαμε θα ήταν ένα τηλέφωνο από μέσα, που ας ελπίσουμε να είναι καλή η ηχοληψία της ταινίας, κάποια βήματα του Γιάννη, γεια σου Μαρία, γεια σου Γιάννη, που αν δούμε τα περισσότερα σήριαλ ελληνικά η χροιά της φωνής των ηθοποιών δεν προσδιορίζει σχεδόν κανένα συναίσθημα. Αυτό, για να καταλάβουμε τέλος πάντων το ότι στο σχεδιασμό δεν έχουν εξετασθεί αυτά αλλά και πόσο δύσκολη είναι η ακουστική περιγραφή και πόσο υπεύθυνη και δημιουργική είναι η δουλειά του περιγραφέα, ο οποίος παραλαμβάνει από εμάς το προηγούμενο γύρισμα. Αλλά και πόσο πραγματικά, έχουν όλοι δικαίωμα να δουν το έργο, ισότιμα, όλοι. Ν. ΜΠΟΖΙΝΗ: Στον φάκελό σας εκτός από μελέτες για το πώς εργάζονται οι ακουστικοί περιγραφείς και στοιχεία για πως το BBC δημιουργεί ομάδες εργασίας, θα βρείτε το πλήρες σενάριο από την ταινία του Μάνου ΄΄Μόνος στο τετράγωνο΄΄ η οποία υπάρχει στους υπολογιστές σας ώστε να δείτε πρακτικά όλα όσα σας περιγράψαμε. Ο Μάνος Κουάνης έκανε την ταινία το 2001 με πρωταγωνιστή το Μιχάλη Δαμασκηνό, πρωταθλητή στο τένις, την επιλέξαμε γιατί έχει τις κατάλληλες παύσεις, χωρίς να το έχει προβλέψει ο Μάνος από την αρχή, ώστε στο μεγαλύτερο κομμάτι της να μπορεί να περιγραφεί η δράση του Μιχάλη. Ευχαριστούμε θερμά την κ. Μυρτώ Κορομάντζου από την Ψηφιακή τηλεόραση που μας την παραχώρησαν για να την ….΄΄κακοποιήσουμε΄΄ Στην ίδια ομάδα έχουμε και μια τρίτη άσκηση. Έχει να κάνει με το πώς πραγματικά ένα οπτικοακουστικό υλικό σχεδιάζεται από την αρχή για να δεχτεί υποτίτλους και ακουστική. Εμείς δηλαδή θα έχουμε μία εκπομπή που θα δουλέψουν δημοσιογράφοι, σεναριογράφοι και Σκηνοθέτες, θα καθίσουμε να προβληματιστούμε σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε από τη θεωρητική κατάρτιση που έχουμε λάβει όλοι, ώστε το περιεχόμενο, η πληροφορία η σκηνοθετική δομή και το γύρισμα να επιτρέψουν στο εξειδικευμένους ακουστικούς περιγραφείς και διερμηνείς νοηματικής, να αποδώσουν χωρίς πίεση χρόνου όλα τα δρώμενα ενώ ταυτόχρονα η εκπομπή μέσω ευρημάτων, θα παραμένει ενδιαφέρουσα στο σύνολο των θεατών Το πρώτο ρεπορτάζ αυτής της ομάδας είναι όλα όσα συμβαίνουν στην αίθουσα, ήδη ο Γιώργος Κορδέλας, ο Γιάννης Καραμπίτσος ο Αντρέας Σιτορένγκο και η συνάδελφος, μου διαφεύγει το όνομά της, με διαφορετικές κάμερες κινηματογραφούν αποσπάσματα ως υλικό για επεξεργασία στις επόμενες ημέρες. Κάνω νεύμα σε μία καταπληκτική κυρία να ανοίξει το μικρόφωνό της για να μας περιγράψει ένα πραγματικό γεγονός που μου ανέφερε στο διάλλειμα και με συγκλόνισε. Με ρώτησε μάλιστα πως θα το καλύπταμε. Θα το ακούσετε και η κ. Ασλανίδου θα μείνει στην ομάδα της κ. Χατζούλη όπου η συνάδελφος Στέλλα Δαπέργολα θα της κάνει συνέντευξη και στη συνέχει θα γράψει το ρεπορτάζ που ζητώ από τώρα να μεταδώσετε από τα Μέσα όπυ εργάζεστε. Κ. Ασλανίδου σας ακούμε. Δ. ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ: Είμαι Πρόεδρος μιας οργάνωσης που παρουσίασε καλλιτεχνικά προγράμματα το πρωί, δεν είμαι Δημοσιογράφος και είμαι εδώ γιατί είμαι φίλη μιας καταπληκτικής κυρίας. Θα πω το όνομά της, γιατί θέλει να ακουστεί, λέγεται Κατερίνα Καστρινάκη, είναι επιστήμων με δύο πανεπιστημιακά πτυχία, δουλεύει στη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, έχει μία πολύ σοβαρή αναπηρία και η βαθιά της επιθυμία από τη ζωή είναι να είναι ανεξάρτητη και να έχει το σπιτικό της το οποίο να ορίζει. Προχθές το βράδυ η κυρία με την οποίαν ζούσε για λίγο διάστημα και η οποία την φρόντιζε, την έκλεψε και την άφησε αβοήθητη στο σπίτι. Η κα Καστρινάκη έμεινε όλη την υπόλοιπη μέρα να φωνάζει, περιμένοντας κάποιος να την ακούσει και ευτυχώς είχε ραντεβού με μία φίλη στο Μπενάκη γιατί έχει πάρα-πάρα πολλά ενδιαφέροντα και επρόκειτο με την κυρία Παπαληού να συζητήσουν το ενδεχόμενο να πάνε σε σχολεία οι ταινίες για να ευαισθητοποιηθούν τα παιδιά, άνθρωπος με πάρα-πάρα πολύ πλατύ μυαλό. Η φίλη ανησύχησε, τηλεφώνησε σε μας εδώ μάλιστα μέσα στην αίθουσα και κινητοποιηθήκαμε και στο τέλος κάποια συνάδελφος χτύπησε τα κουδούνια, μπήκαν κλειδαράδες και τη βρήκαν σε κακό χάλι στο σπίτι μόνη της θύμα διπλό. Αυτό είναι μία είδηση, τι κάνετε εσείς γι΄ αυτό; ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Ερώτηση: Δεν είχε συγγενικό περιβάλλον, θα μπορούσε να μείνει μέρες μέσα εάν δεν είχε αυτό το ραντεβού που μας περιγράφετε; Α. ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ: Εάν δεν είχε αυτό το ραντεβού θα μπορούσε να μείνει μέσα. Ήταν ευτύχημα που είχε πιέσει τη φίλη τόσο πολύ να είναι για να είναι παρέα στο Μπενάκη και η οποία ανησύχησε "γιατί δεν ήρθε"; ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Συνάδελφοι αυτό έτυχε να μου το πει η κυρία λίγο πριν. Εκτιμώ ότι είναι το θέμα του διημέρου καθώς καμία εισήγηση και θεωρία δεν αρκεί ώστε τα ΑΜΕΑ να μπορούν αυτόνομα να κινηθούν και να εργαστούν στη χώρα μας. Πρέπει να ενταχθούμε στις ομάδες έχουμε ξεφύγει πάρα πολύ από το χρόνο. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Ο κ. Βουλγαρόπουλος έχει το λόγο. Ν. ΒΟΥΛΓΑΡΟΠΟΥΛΟΣ: Θα ήθελα να σας επιστρέψω να κάνετε λίγο μία επιστροφή στο ερώτημα πως θα καλύπτατε αυτή την είδηση. Σκέφτεστε ότι ένα ιστορικό στέλεχος της κοινότητας των ανθρώπων με αναπηρίες η Κατερίνα η Καστρινάκη, όταν ήμουνα μικρός και επέστρεψα στην Ελλάδα όλη η Ελλάδα μιλούσε για την Κατερίνα Καστρινάκη που συμμετείχε σε όλες τις Επιτροπές τότε κι είχε περάσει από όλα τα Σωματεία, διακινδύνευσε τη ζωή της, έπεσε θύμα βίας και κατάχρησης από τη μεριά του προσωπικού βοηθού, το λιγότερο που της συνέβη ήταν η κλοπή. Μία γυναίκα βρέθηκε φυλακισμένη μέσα στο σπίτι της, από ένα μισθοφόρο, τον πλήρωνε αυτόν τον κύριο, έτσι ονομάζονται οι άνθρωποι αυτοί, από έναν μισθοφόρο διακινδύνευσε τη ζωή της και από τύχη βρέθηκε να μαθευτεί ότι βρίσκεται μόνη και παγιδευμένη. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Ευχαριστώ κ. Βουλγαρόπουλε πάρα πολύ. Έχει ζητήσει η κα Μπαλή το λόγο. Σας ακούμε και σας βλέπουμε και στις οθόνες μας. Β. ΜΠΑΛΗ: Εγώ θέλω να πω το εξής, εγώ είμαι η Βενετία η Μπαλή, ένας απλός άνθρωπος, είμαι δασκάλα, έχω προβλήματα όρασης και βρέθηκα τώρα σε αυτό το εργαστήριο. Θα πω κάτι κι όσοι με ξέρουν μπορεί να το ξέρουν. Εγώ κάνω θέατρο στο σχολείο στα παιδιά. Θα μου πείτε μα δεν το ξέρει και κανένας. Φυσικά δεν το ξέρει, γιατί αν είσαι απλός άνθρωπος και πουθενά ανήκων παλεύεις μόνο σου. Θέλω να πω δηλαδή ότι για να έχουν επιτυχία αυτά και για να καταλαβαίνουμε όλοι αυτό το σημαντικό που θέλετε να κάνετε, γιατί εγώ αυτό κατάλαβα, είναι να παίρνετε τη γνώμη από περισσότερους ανθρώπους, που ο καθένας με τον τρόπο του το βιώνει αλλιώς. Ο κ. Τάκης Αλεξανδράκης αλλιώς, αλλιώς η Δωρούλα, αλλιώς εγώ και τα λοιπά αλλιώς ο κάθε άνθρωπος με τις εμπειρίες του, άλλος από το σχολείο, άλλος ο κ. Τάκης που έχει κάνει και ραδιόφωνο και μπράβο του και λοιπά, για να έχουμε κάποιο καλύτερο αποτέλεσμα. Αυτό που λείπει λοιπόν είναι αυτό, ότι για να γίνονται πράγματα πρέπει να παίρνετε τη γνώμη περισσοτέρων, γιατί η γνώμη περισσοτέρων θα φέρει ένα καλό αποτέλεσμα. Και ως προς τη νοηματική, αυτό με τους κωφούς είναι πάρα πολύ σοβαρό και το αντιμετωπίζουμε σε όλα τα συνέδρια. Δηλαδή χωρίς να το θέλουμε βεβαίως, δε γίνεται εσκεμμένα, αλλά είναι αρκετά παραγκωνισμένοι. Και θα σας πω τώρα και κάτι άλλο, έγινε το συνέδριο εδώ πέρα. Για να φτάσει κάποιος που δε βλέπει με τη συγκοινωνία εδώ πέρα, εγώ έφαγα και μερικές τούμπες ας πούμε το πρωί για να έρθω εδώ πέρα. Δηλαδή, αυτό που παρατήρησε προηγουμένως ο Δημοσιογράφος, θέλω να πω λοιπόν ότι ωραία τα workshop, πως τα λέτε, ωραία όλα αυτά, αλλά να καταλαβαίνουμε. Εγώ δεν έχω καταλάβει ακόμα τι γίνεται. Β. ΜΠΑΛΗ: Εν πάση περιπτώσει θεωρώ όμως ότι κάνετε κάτι ουσιαστικό, που δεν το γνώριζε κανείς. Εσείς λέτε ότι το είπατε, το κάνατε, που, μας ενημερώσατε, ενημερώσατε κανέναν; Πώς να το μάθουμε, αν κάποιος δεν μπαίνει ας πούμε και κάθε μέρα στο διαδίκτυο, που εμένα προσωπικά το διαδίκτυο με κουράζει έτσι όπως είναι κι αυτά που θέλω να δω με κουράζει πάρα πολύ σε όλα αυτά που έχω να κάνω. Ενημερώστε μας να πούμε τη γνώμη μας την απλή και ας την απορρίψετε, αλλά να υπάρχει η γνώμη περισσοτέρων ανθρώπων, είναι σημαντικό. Ευχαριστώ. ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: Σας απαντώ αμέσως. Το σεμινάριο ξεκίνησε και οργανώθηκε με πολύ κόπο μέσα σε δύο μήνες. Απευθύνεται σε επαγγελματίες των ΜΜΕ οι οποίοι ενημερώθηκαν με ανακοινώσεις από τις Ενώσεις τους και με αναρτήσεις της Γραμματείας. Γίνεται πρώτη φορά στην Ελλάδα και σαφώς επιδέχεται βελτίωσης κάθε πρόταση και παρουσία είναι πολύτιμη . Όπως διαπιστώσατε δεν περιοριστήκαμε σε όσους είχαν εγγραφεί αντίθετα είπαμε ότι μπορούν να παρακολουθήσουν τις εργασίες και σύνεδροι που το έμαθαν σήμερα. Σκεφτείτε ότι από ώρα έπρεπε τώρα όλοι όσοι έχουμε έρθει από διάφορα μέρη της Ελλάδας να είμαστε στους σταθμούς μας και να δουλεύουμε σε αυτά που λέει το σεμινάριο κι εδώ συνεχίζουμε το συνέδριο. Βέβαια είναι πολύ ευχάριστο το ότι στην αίθουσα έχετε μείνει και είσαστε κοντά μας, γι΄ αυτό και κυρία Βενετία καθόμαστε συζητούμε και ακούμε, γιατί εκτιμούμε ότι μαθαίνουμε. . Η. ΜΠΑΜΗΣ: Καλησπέρα σας, λέγομαι Μπάμης Ηλίας και είμαι από το ΕΛΕΠΑΠ RADIO. Πρώτα απ΄ όλα για τις διαφημίσεις που λέτε υπάρχει μία διαφήμιση που, πώς να σας το εξηγήσω, είναι κάπως άσκημα παιγμένη. Είναι για μία διαφήμιση με τα παπούτσια, αν την έχετε δει οι υπόλοιποι, που ένα άτομα με αναπηρία χορεύει brake dance με τα μπαστούνια. Αυτό δεν μπορεί να γίνει, ευχαριστώ πολύ. ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΟΜΑΔΩΝ ΣΕ ΣΤΑΘΜΟΥΣ (Μετά από τρεις ώρες η κάθε ομάδα παρουσίασε αποτελέσματα) ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΜΠΟΖΙΝΗ: Αγαπητοί συνάδελφοι έχουμε λίγο χρόνο να παρουσιάσουμε τα αποτελέσματα και να παραδώσουμε την αίθουσα. Ας ξεκινήσουμε με την ομάδα της Κ. Χατζούλη Α. ΧΑΤΖΟΥΛΗ Η ομάδα μας αποτελείται από αρκετά άτομα διαβάσαμε δύο ρεπορτάζ που έγραψαν οι δημοσιογράφοι της ομάδας και έχουν δημοσιευθεί στα μέσα που εργάζονται. Στόχος ήταν να εντοπιστούν από όλη την ομάδα τα σημεία εκείνα που μπορεί να ενόχλησαν, να εντοπιστούν πιθανές ελλείψεις σε ζωτικές πληροφορίες για αναγνώστες με αναπηρία ώστε τα ίδια κείμενα να ξαναγραφούν στη συνέχεια ακόμη καλύτερα. Βγήκαν κάποια συμπεράσματα τα οποία θα σας αναφέρει ο Ηλίας. ΗΛΙΑΣ ΜΠΑΤΗΣ Καλησπέρα εδώ έχω σημειώσει κάποια πραγματάκια για τις ειδήσεις που αφορούν σε θέματα αναπηρίας . Το πρώτο είναι η δραματοποίηση και το στίγμα για να προσελκύσουνε το ενδιαφέρον των θεατών αλλά και των Αμεα χρησιμοποιούν έντονες μουσικές και δίνουν μεγάλη έμφαση στην αναπηρία στιγματίζοντας έτσι το πρόσωπο. Το δεύτερο είναι η ανάγκη οι δημοσιογράφοι σε κάθε άρθρο που αφορά εκδήλωση συγκέντρωση κλπ να αναφέρεται εάν στον χώρο που θα λάβει χώρα το γεγονός υπάρχει προσβασιμότητα για Αμεα Α.ΧΑΤΖΟΥΛΗ Πραγματικά αυτό που δεν είδαν στα άρθρα, τα μέλη της ομάδας ήταν αυτού του είδους οι πολύ σημαντικές πληροφορίες, τις οποίες οι δημοσιογράφοι πολλές φορές δεν σκέφτονται να τις ερευνήσουν ώστε στη συνέχεια να τις μεταδώσουν. Μάλιστα μέλη της ομάδας που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα μας επισήμαναν την δυσκολία τους να αναζητήσουν μόνοι τους την πληροφορία. Είναι επείγουσα ανάγκη στις ειδήσεις να αναφέρονται αυτά τα στοιχεία. Θέλει να συμπληρώσει κάτι ο Σωτήρης μέλος της ομάδας. ΣΩΤΗΡΗΣ Στο άρθρο με το οποίο δουλέψαμε και αφορούσε μια εκδήλωση για την ψυχική υγεία δεν αναφερόταν πράγματι ένα υπάρχει πρόσβαση στο χώρο για Αμεα. Προσωπικά αντιμετωπίζω συχνά αυτό το πρόβλημα και αναγκάζομαι ο ίδιος να αναζητώ στις πληροφορίες καταλόγου τη διεύθυνση και το νούμερο του χώρου που πρόκειται να πάω ώστε να τηλεφωνήσω και να ρωτήσω αν υπάρχει προσβασιμότητα και εάν είναι κατάλληλος. Σε πολλές εκδηλώσεις τελικά δεν πηγαίνουμε γιατί δεν υπάρχει πρόσβαση και έχουμε κάνει όλη αυτήν την έρευνα που σας περιέγραψα. ΧΑΤΖΟΥΛΗ Ευχαριστούμε Σωτήρη. ΗΛΙΑΣ ΜΠΑΤΗΣ Το τρίτο που παρατηρούμε στις ειδήσεις που αφορούν τη δράση ατόμων με αναπηρία είναι να παρουσιάζονται…υπεράνθρωποι. ΧΑΤΖΟΥΛΗ Να πω με περισσότερα λόγια αυτό που εντόπισε ο Ηλίας. Πράγματι σε δημοσιεύματα που διαβάσαμε αλλά και σε ρεπορταζ ειδήσεων που αναφέραμε διαπιστώσαμε ότι τα Αμεα όταν πετυχαίνουν κάτι, περιγράφονται φαινόμενα και ως υπεράνθρωποι. Αυτό ενόχλησε όλα τα μέλη της ομάδας. ΗΛΙΑΣ ΜΠΑΤΗΣ Το τέταρτο είναι η ανάγκη η είδηση να είναι περιεκτική και πλήρης για να μπορεί να διαβαστεί εύκολα από όλα τα Αμεα ή από τους συγγενείς τους. ΧΑΤΖΟΥΛΗ Αφού διαβάσαμε ειδήσεις και μετά θελήσαμε να τις μεταφέρουμε προφορικά, όπως κάνουν συχνά οι φίλοι και συγγενείς πολλών Αμεα στην όραση την ακοή ή κάτι άλλο, διαπιστώσαμε πόσο πολύ χρόνο χρειαζόταν η δική μας περιγραφή για μια είδηση που- πραγματικά- θα μπορούσε να είναι μικρότερη, χωρίς να της λείπει καμία πληροφορία. ΗΛΙΑΣ ΜΠΑΤΗΣ Πέμπτο και τελευταίο στοιχείο είναι γενικά οι ειδήσεις στο ραδιόφωνο και τα άλλα τα μέσα πρέπει να είναι πλήρης και να ενημερώνουν ωραία όλον τον πληθυσμό. ΧΑΤΖΟΥΛΗ Πράγματι αυτή είναι μια ανάγκη που επισημάνθηκε στο σύνολο του συνεδρίου αλλά και από τις άλλες ομάδες του σεμιναρίου οι οποίες θα παρουσιάσουν τα δικά τους αποτελέσματα. Σας ευχαριστούμε ΜΠΟΖΙΝΗ Η τελευταία επισήμανση του Ηλία και οι ελλείψεις στην δημοσιογραφική ύλη που περιέγραψε ο Σωτήρης ήταν και η δική μας αφετηρία ώστε να συναντηθούμε, για πρώτη φορά σε μια αίθουσα και να ανταλλάξουμε όχι μόνο γνώσεις αλλά και να αποκομίσουμε την εμπειρία να ακούσουμε από ειδικούς και συναδέλφους που έχουν και ίδιοι αναπηρία ποια είναι τα νέα δεδομένα και δυνατότητες, επικοινωνίας αλλά και οι παραλείψεις μας Σας μιλώ ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζεται η ομάδα του διαδυκτίου να παρουσιάσει τα αποτελέσματά της. ΣΠΥΡΟΣ ΡΑΠΤΗΣ Πράγματι ο χρόνος ήταν λίγος και τα μέλη της ομάδας πολλά και με διαφορετικό επίπεδο γνώσεων ο καθένας. Είναι πολύτιμο όμως ότι καταρχήν βρεθήκαμε όλοι στη θέση να παρατηρήσουμε πως …ακούγεται μια πληροφορία στο διαδύκτιο και όχι πως φαίνεται σε στήλες και παραγράφους. Για πολλούς ήταν η πρώτη φορά που προσέγγισαν με αυτόν τον τρόπο τις ειδήσεις που γράφουν στα ηλεκτρονικά τους μέσα. Έτσι οδηγηθήκαμε αυτόματα στη συνειδητοποίηση ότι η πληροφορία δεν είναι εικόνα, στήλη, ζωγραφιά αλλά για να είναι προσβάσιμη και πλήρης για όλους τους χρήστες πρέπει να ακολουθεί μια διαφορετική δομή. Στη συνέχεια μιλήσαμε για κάποιες απλές και εύκολες τεχνικές που μπορούν να χρησιμοποιούν οι δημοσιογράφοι και όσοι έχουν σχέση με τον χώο των ΜΜΕ ώστε τα κείμενα και σελίδες και τα blog να είναι προσβάσιμα. Καταλήξαμε σε κάποια συμπεράσματα που θα σας περιγράψει η κ. Μαίρη Φάρρου υπεύθυνη για την ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΄΄ΑΜΑΡΥΣΙΑ΄΄επάνω στην οποία δουλέψαμε και εντοπίσαμε κάποιες αδυναμίες που εάν βελτιωθούν θα την κάνουν περισσότερο προσβάσιμη. ΜΑΙΡΗ ΦΑΡΡΟΟΥ Μάθαμε διάφορα πράγματα σήμερα που ήτανε σοκ για μένα Είναι εντελώς διαφορετική η αντίληψη που έχουμε όσοι αναρτούμε κείμενα στο διαδύκτιο από αυτήν που απαιτείται για να είναι προσβάσιμη σε μεγαλύτερο μέρος αναγνωστών. Για παράδειγμα η δεξιά στήλη με μενού, που βλέπετε και αφορά επιλογές για ενημέρωση σχετικά με τον καιρό, ειδήσεις από τον κόσμο και την τοπική αυτοδιοίκηση, δεν μπορεί να την διαβάσει ο αναγνώστης οθόνης και έτσι αποκλείονται οι μη βλέποντες, οι με περιορισμένοι όραση αλλά και όσοι χρησιμοποιούν αναγνώστες οθόνες ενώ ταυτόχρονα κάνουν κάποια άλλη εργασία. Στο μενού αυτό υπάρχουν φωτογραφίες και γραφικά χωρίς λεζάντες και οδηγίες και έτσι οι αναγνώστες ΄΄σκοντάφτουν΄΄ και το προσπερνούν. Θα μπορούσε να υπάρχει ένα text, όπως μας είπε ο Σπύρος, που να λέει διεθνείς ειδήσεις, για παράδειγμα. Εύκολο τεχνικά δηλαδή εάν είχαμε τη γνώση να το σκεφτούμε. Κάτι που αποκτήσαμε σήμερα στο σεμινάριο. Αντίστοιχα σημαντικό είναι και το πώς τοποθετούμε τις ειδήσεις στην σελίδα μας. Ένας σχετικά εύκολος τρόπος για να μπούμε στο σκεπτικό είναι να φανταστούμε ότι περιγράφουμε τη δομή της σελίδας που έχουμε μπροστά μας, σε κάποιον, από το τηλέφωνο. Οι περισσότερες σελίδες είναι σε δύο τρεις στήλες και επειδή είναι σειριακή συνήθως, η ανάγνωση των χρηστών με προβλήματα όρασης για να τη διαβάσουν πηγαίνουν από πάνω προς τα κάτω, αφού δεν υπάρχουν γραπτές παραπομπές και έτσι το κείμενο δε βγάζει νόημα ή χρειάζεται πολύ χρόνο. Ένα άλλο εύκολο τρυκ για να γίνει προσβάσιμη είναι να υπάρχει παράκαμψη του μενού πλοήγησης όταν θέλει ο χρήστης να επιλέξει μια είδηση, όπου συνήθως οι σελίδες έχουν και στις εσωτερικές του σελίδες το ίδιο περιβάλλον. Υπάρχουν πάλι τα μενού οι διαφημίσεις τα, μπάννερ. Πρέπει να μπορούν να τα παρακάμπτουν αλλιώς πηγαίνοντας σε κάθε εσωτερική σελίδα πάλι είναι αναγκασμένος να ακούει από τον αναγνώστη οθόνης τις ίδιες και τις ίδιες πληροφορίες. Χρησιμοποιήσαμε μια εφαρμογή όπου δίναμε διευθύνσεις από διάφορα site όπως πχ της NET και η εφαρμογή έβγαλε, αστεράκια, καπνούς και κεραυνούς. Ήτανε πραγματικά σοκ γιατί εκεί καταλάβαμε ποια ήταν τα λάθη μας. ΣΤΕΛΛΑ ΔΑΠΕΡΓΟΛΑ Και τι δείχνει ότι έχεις κάνει λάθος δηλαδή; ΣΠΥΡΟΣ ΡΑΠΤΗΣ Δείχνει τον βαθμό προσβασιμότητας που έχει ένα οποιοδήποτε site έτσι όπως είναι σχεδιασμένο. Εντοπίζει δηλαδή ποια σημεία και στοιχεία δεν μπορούν να φτάσουν ως πληροφορίες στο σύνολο του πληθυσμού. ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΟΖΙΝΗ Από αυτά που μας είπατε μου γεννήθηκε η απορία κατά πόσο είναι προσβάσιμα τα Blog τα οποία έχουνε μια λιτότητα ,χωρίς δαντέλες και τον μπουφέ της γιαγιάς επάνω τους. ΜΑΙΡΗ ΦΑΡΟΥ Τι υπαινίσσεσαι ότι τα site που δουλεύουμε μοιάζουν με τα σαλόνια των γιαγιάδων μας; ΜΠΟΖΙΝΗ Πολλά στολίδια που είναι και ξεπερασμένα διεθνώς. Η συνάδελφος η κ. Παπαντωνίου από τους πρώτους στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με blog. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ Εντοπίσαμε προβλήματα διαφορετικού μεγέθους ανα blog που μελετήσαμε αλλά σίγουρα η ίδια τους η δομή τα κάνει περισσότερο προσβάσιμα. Συγκεκριμένα: Το γεγονός ότι οι αναρτήσεις είναι με χρονολογική σειρά με μια ροή, συνεχόμενη σειριακή, χωρίς να αναγκάζεσαι να πηγαίνεις διαρκώς στο μενού πλοήγησης, όπως είπαμε και πριν, βοηθάει τους αναγνώστες οθόνης να μεταφέρουν ολοκληρωμένες τις πληροφορίες του κειμένου. Απλά δεν προλάβαμε να δοκιμάσουμε τον αναγνώστη οθόνης όσο θα θέλαμε. Εγώ προσωπικά είμαι αποφασισμένη να το ελέγξω. Βγήκανε προβληματάκια με την εφαρμογή που κάνει πιστοποίηση για την προσβασιμότητα αλλά πολύ λιγότερα. Οι συνάδελφοι που χρησιμοποιούν αναγνώστες οθόνης ίσως θα μπορούσαν να κρίνουν καλύτερα. ΣΠΥΡΟΣ ΡΑΠΤΗΣ Ο Τάκης Αλεξανδράκης μπορεί να συμπληρώσει στο θέμα που αφορά τις διαφορετικές δυνατότητες πλοήγησης. ΤΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ Οι σελίδες που ερευνήσαμε πριν φτάσουμε στη σημερινή μέρα αλλά και όσες μελετήσαμε σήμερα, είχαν η καθεμία τα δικά της κατασκευαστικά τερτίπια και ιδιαιτερότητες . Οπότε δεν μπορούν να ενταχθούν σε κάποιον κανονικά. Είναι εφικτό όμως να περιγράψουμε ότι ασφαλώς υπάρχουν ποιο απλές δομές που θα διευκόλυναν τον αναγνώστη οθόνης. Σίγουρα όμως οι στήλες που θα υπάρχουν, ένα κείμενο που κινείτε και που θα μπορεί να μετακινεί το focus ποιο συχνά, δεν παύει να δημιουργεί πρόβλημα σε έναν αναγνώστη οθόνης. Η στατικότατα δηλαδή ενός κειμένου κατά την ώρα που προσπαθεί κάποιος να το ανοίξει είναι πολύ πιο βολική για εμάς καθώς το πρόγραμμα που χρησιμοποιούμε έχει πρόβλημα στην εικονική εστίαση του κινούμενου κειμένου όπως γίνεται και με τις κινούμενες φωτογραφίες τις οποίες είδαμε στην ομάδα εργασίας μας. Το πρόγραμμα όπου τις συναντούσε έχανε το Focus και πήγαινε σε άλλο σημείο, οπότε έπρεπε να ψάξουμε πάλι την πληροφορία πάλι. ΜΠΟΖΙΝΗ Να προτείνω μια συγκέντρωση των σημαντικότερων σημείων από κάθε ομάδα ώστε να αποκωδικοποιηθούν με τέτοιο τρόπο και να είναι χρήσιμες για όλους ανεξάρτητα από την ομάδα που σήμερα συμμετείχαν; Ακόμη για τους συναδέλφους που λόγω των τραγικών, αιφνιδιαστικών εξελίξεων του κλάδου, με το κλείσιμο τους Ελεύθερου Τύπου και του city, δεν μπόρεσαν να παραστούν; Αυτός ήταν και ο λόγος της πολύωρης καθυστέρησης στην έναρξη του σεμιναρίου, όπως ήδη γνωρίζεται. ΣΠΥΡΟΣ ΡΑΠΤΗΣ Μπορούμε να είμαστε σε μια διαρκή επικοινωνία για συμβουλές, για τις αλλαγές που κάποιοι επιθυμούν να κάνουν . ΜΑΙΡΗ ΦΑΡΡΟΥ Εμείς μπορούμε να ξεκινήσουμε από αύριο κιόλας τις αλλαγές στην ηλεκτρονική έκδοση της ΄΄ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ΄΄ ώστε σταδιακά να πετύχουμε τον καλύτερο βαθμό προσβασιμότητας. ΜΠΟΖΙΝΗ Θα σας παρακολουθούμε στενά… ΧΑΤΖΟΥΛΗ Μέχρι να ετοιμαστεί η επόμενη ομάδα θα θέλατε να συμπληρώσετε κάτι σχετικό με το διαδύκτιο; Συμμετέχουσα (δεν ακούγεται το όνομά της) Συμμετείχα στην ομάδα του διαδυκτίου και λόγω της πολύχρονης ενασχόλησής μου με το χώρο της αναπηρίας πρότεινα και προτείνω ως ΄΄χρυσή συμβουλή΄΄ όταν περιγράφουμε ή γράφουμε ένα κείμενο να το κάνουμε τόσο περιγραφικά όπως γίνεται στο ραδιόφωνο σε ένα σήριαλ ή κάποιον αγώνα . Ακόμη και οι ραδιοφωνικές διαφημίσεις αν αναλογιστείτε μερικές θα παρατηρήσετε ότι δίνουν πλήρη πληροφορία και μήνυμα. Δεν είναι αφαιρετικές άρα ακατονόητες για πολλούς. Μπορούμε επίσης να θυμηθούμε ή να ασκηθούμε με τον βουβό κινηματογράφο που μας έδινε την πλοκή του σεναρίου μόνο με την εικόνα. Σε αυτήν την περίπτωση ακούωντες και μη είχαν τις ίδιες προσλαμβάνουσες. Εάν συνδυάσουμε τα προηγούμενα θα έχουμε πληρέστερο οπτικό και ακουστικό μέσο. Ευχαριστώ πάρα πολύ. ΧΑΤΖΟΥΛΗ Σας ευχαριστούμε. Θα κλείσουμε με τα αποτελέσματα της ομάδας ακουστικής περιγραφής και οπτικοακουστικών μέσων ΜΑΝΟΣ ΚΟΥΑΝΗΣ Εμείς θα σας δείξουμε κάποια πράγματα αφού πρώτα σας πω ότι τελικά δουλέψαμε όλοι λόγω πίεσης του χρόνου, σε μια ομάδα και αυτό μας βγήκε σε καλό. Ασχοληθήκαμε με τις δύο διαφημίσεις τις οποίες στην αρχή παρουσιάσαμε όπως θυμάστε σε όλους στην αίθουσα. Εντοπίσαμε τα κενά, τις ασάφειες, την παραπλανητική εντύπωση που δημιουργούν σε κάποιον που μόνο τις ακούει ενώ δεν περνάει και το μήνυμα για το προϊόν. Η Σόνια θα σας τις παρουσιάσει. Θα προσθέσω μόνο ότι κινηθήκαμε με Τήρήσαμε κάποιους κανόνες Δεν καλύψαμε τους υπάρχοντες διαλόγους Δεν δώσαμε υποκειμενική δική μας ερμηνεία Καταγράψαμε ότι φαίνεται στην εικόνα Σίγουρα όπως είπε και πριν η κ. Χατζούλη δεν υπάρχει λάθος και σωστό αλλά υπάρχει καλό και καλύτερο. Ήταν η πρώτη εμπειρία αυτού του είδους για το σύνολο της ομάδας, είναι μια δύσκολη εργασία, μπορεί να το πει και ο Γιώργος Κορδέλας που είναι επαγγελματίας σκηνοθέτης και σεναριογράφος και είδε και εκείνος πόσο δύσκολο είναι τελικά. Νατάσα θέλεις να συμπληρώσεις κάτι; ΜΠΟΖΙΝΗ Θα μας παρουσιάσετε και τις δύο διαφημίσεις; ΚΟΥΑΝΗΣ Ναι θα προβληθούν καταρχήν όπως και στην τηλεόραση και μετά τα παιδιά θα παρουσιάσουν το κείμενο που στα ελάχιστα δευτερόλεπτα χωρίς ήχο, μπορεί να προσθέσει τις απαραίτητες πληροφορίες στους μη βλέποντες ή και σε αυτούς που είναι στο σπίτι με ανοιχτή τηλεόραση αλλά μόνο ακούνε. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ - Άντε βρε ζωντόβολο, προχώρα. Κλείσατε το δρόμο και έχουμε και meeting, τελείωνε. - Ποιον είπες ζωντόβολο ρε παλιοχιμπατζή νεάτερνταλ που ένα τιμόνι σου έβαλαν ανάποδα κι έμπλεξες τα μπούτια σου, στόκε. - Φεύγα γιατί σε πάτησα. - Τι λες μωρέ; - …………… ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Η ΣΩΦΡΟΝΙΑ ΠΕΡΛΕΓΚΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΣΤΙΣ -ΠΑΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ- ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ . ΣΩΦΡΟΝΙΑ: «Άγγλος οδηγός Ταχι στο Λονδίνο, δίνει προτεραιότητα σε πεζή ακολουθεί βιαστικός οδηγός Ι.Χ που λέει στην πεζή» - Άντε βρε ζωντόβολο, προχώρα. Κλείσατε το δρόμο και έχουμε και meeting, τελείωνε. - Ποιον είπες ζωντόβολο ρε παλιοχιμπατζή νεάτερνταλ που ένα τιμόνι σου έβαλαν ανάποδα κι έμπλεξες τα μπούτια σου, στόκε. - Φεύγα γιατί σε πάτησα. - Τι λες μωρέ; - …………… - ΣΩΦΡΟΝΙΑ «: Από 15 Μαϊου δύο φορές καθημερινά στο Λονδίνο μόνο με νέα Air Bus Aegean Airlines». ΜΠΟΖΙΝΗ Προστέθηκαν βασικές πληροφορίες αλλά και πάλι κάτι χάθηκε. Η Δώρα Φαρδέλα που έκρινε στην ομάδα τις ελλείψεις αυτού του υλικού μπορεί να μας πει. ΔΩΡΑ ΦΑΡΔΕΛΑ Σκεφτείτε ότι πρόκειται για μια διαφήμιση που ήδη προβάλλεται πολύ καιρό. Εγώ την άκουγα στην τηλεόραση αλλά μόλις με αφορμή το σεμινάριο έμαθα ότι ο χώρος που διαδραματίζεται είναι το Λονδίνο. Επίσης ποτέ δεν κατάλαβα το τι διαφήμιζε καθώς πουθενά δεν ακούγεται ο διαφημιζόμενος. Στην ομάδα καταλήξαμε στο ελάχιστο χρόνο που είχαμε, να προτάξουμε τις δύο πληροφορίες που έλειπαν. Πάλι όμως είναι αδύνατον να κατανοήσουμε το ύφος, το χιούμορ αλλά και το σύνολο του σεναρίου. ΜΠΟΖΙΝΗ Με αφετηρία τα όσα ακούσαμε από τη Δώρα ας υποθέσουμε ότι σαν δημοσιογράφοι παρακολουθήσαμε ένα γεγονός και το περιγράφουμε πχ στο ραδιόφωνο, όχι συγχρονισμένα με την εικόνα ή τον φυσικό ήχο καθώς αυτά είναι τεχνικά στοιχεία και γνώσεις που δεν έχουμε . Βέβαια στο υλικό που σας έχει σταλεί υπάρχουν εκατοντάδες σελίδες και ευχαριστούμε για αυτό τον καλό μας Γιώργο Αποστολόπουλο ,τον Δημήτρη Βαφέα τις κ. Μαρία Κολιονίκα και Μυρτώ Κορομάνζου από την ΕΡΤ, όπως και τον κ. Παπαβασιλόπουλο από το ΙΟΜ, που συγκέντρωσαν για εσάς πολύτιμες πληροφορίες και εισηγήσεις σχετικές με αυτόν τον, νέο τομέα, για την Ελλάδα. Προχωράω σε μια ενδεικτική υποκειμενική περιγραφή της ίδιας διαφήμισης όπως θα έκανα εάν εγώ και η Δώρα καθόμασταν σπίτι μου και προβαλλόταν το συγκεκριμένο σποτ. Στην οθόνη μια όμορφη γυναίκα κρατάει τσάντες από ακριβά ευρωπαϊκά μαγαζιά, φοράει ένα μοντέρνο με θερμό χρώμα παλτό, έχει ίσια καλοχτενισμένα μαλλιά και τώρα διασχίζει, κάθετα, τον δρόμο μιας ευρωπαϊκής πόλης που μοιάζει με το Λονδίνο. Ένας άγγλος οδηγός ΤΑΧΙ σταμάτει αμέσως για να την αφήσει να περάσει. Πίσω του φρενάρει απότομα ένα δεύτερο αυτοκίνητο ο οδηγός του βγάζει το κεφάλι από το παράθυρο και λέει: - Άντε βρε ζωντόβολο, προχώρα. Κλείσατε το δρόμο και έχουμε και meeting, τελείωνε. - Η γυναίκα σταματάει στη μέση του δρόμου και μπροστά στον έκπληκτο οδηγό ΤΑΧΙ ακολουθεί η ελληνική στιχομυθία: - Ποιον είπες ζωντόβολο ρε παλιοχιμπατζή νεάτερνταλ που ένα τιμόνι σου έβαλαν ανάποδα κι έμπλεξες τα μπούτια σου, στόκε. - Φεύγα γιατί σε πάτησα. - Τι λες μωρέ; Ο οδηγός ΤΑΧΙ κοιτάζει μια τον έναν μια τον άλλον μέχρι που η μοντέρνα ακριβοντυμένη γυναίκα στη μέση του Λονδίνου καταλήγει στην κλασσική ελληνική χειρονομία: Το φάσκελο. Ο Έλληνας οδηγός συνεχίζει να μιλάει ενώ με γράμματα η αεροπορική εταιρεία διαφημίζει τα νέα της δρομολόγια στο Λονδίνο. Η περιγραφή ήταν αυτοσχέδια και από μνήμης συγνώμη δε θυμάμαι το ακριβές κείμενο του τέλους καθώς στόχος είναι να προσδιορίσουμε την ανάγκη όχι μόνο για την μετάδοση της ξερής πληροφορίας αλλά και το τρυκ το σεναρίου όπως η έκφραση του Άγγλου όταν μαλώνουν οι Έλληνες ή το πόσο αταίριαστο είναι ένα φάσκελο από μια όμορφη ακριβοντυμένη γυναίκα… ΜΑΝΟΣ ΚΟΥΑΝΗΣ Συμφωνώ με όλα αυτά και προσθέτω κάποιες δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε όπως: Ποιες λέξεις θα χρησιμοποιήσουμε. Κάθε λέξη που αποφασίζαμε ήταν και παραπάνω χρόνος ενώ έπρεπε να διαλέξουμε και τις πληροφορίες. Όσο τα οπτικοακουστικά προϊόντα δεν κατασκευάζονται και με ένα τέτοιο σκεπτικό ή δεν μετατρέπονται με τη χρήση ειδικών και της τεχνολογίας σε απόλυτα προσβάσιμα, αυτά τα προβλήματα θα υπάρχουν. Για παράδειγμα αυτό που είπε η Νατάσα, χωρίς την περιγραφή της έκπληξης του Άγγλου ή τις λεπτομέρειες για τη γυναίκα, αυτόματα δεν είναι ισότιμη η λήψη πληροφοριών και στοιχείων του κειμένου, από το σύνολο του πληθυσμού. Η διαφήμιση που ακολουθεί είναι πολύ μικρή χωρίς παύσεις θα την δούμε και θα συμπληρώσει η Σόνια τι έλλειπε. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ - Τι έχεις; - Τίποτα. - Έλα πες μου, τι έχεις; - Τι να σου πω βρε πατέρα; Ήμουνα στο RPG και είχα.. και πάτησα pause να τσεκάρω το chat αν είχε έρθει το TVX και κόλλησε και τα έχασα όλα. Δοκίμασα control+alt+delete, αλλά το task manager είχε παγώσει. - Στη μάνα σου το είπες; - Μήπως ήρθε ο καιρός να μπείτε στην εποχή της ευρυζωνικότητας; Τώρα κάντε την ευρυζωνικότητα τρόπο ζωής. ΠΡΟΒΟΛΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ Η ΣΩΦΡΟΝΙΑ ΠΕΡΛΕΓΚΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΕΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΟΝΙΑ ΠΕΡΛΕΓΚΑ «Νεαρή κοπέλα ξαπλωμένη με τα ρούχα στο κρεβάτι μάλλον του δωματίου της Μεσήλικας άντρας εμφανίζεται στην πόρτα, πλησιάζει κάθεται στην άκρη του κρεβατιού. Ακολουθεί στιχομυθία» - Τι έχεις; - Τίποτα. - Έλα πες μου, τι έχεις; - Τι να σου πω βρε πατέρα; Ήμουνα στο RPG και είχα.. και πάτησα pause να τσεκάρω το chat αν είχε έρθει το TVX και κόλλησε και τα έχασα όλα. Δοκίμασα control+alt+delete, αλλά το task manager είχε παγώσει. ΣΟΝΙΑ «Ο πατέρας με έκφραση απορίας και προβληματισμού σκέφτεται λίγα δευτερόλεπτα και λέει:» - Στη μάνα σου το είπες; ΣΟΝΙΑ:Στην οθόνη με γράμματα και αφήγηση το μήνυμα» - Μήπως ήρθε ο καιρός να μπείτε στην εποχή της ευρυζωνικότητας; Τώρα κάντε την ευρυζωνικότητα τρόπο ζωής.. ΜΠΟΖΙΝΗ Ο συνάδελφος Ηλίας Βογιατζόγλου δούλεψε σε αυτό το σποτ. ΗΛΙΑΣ ΒΟΓΙΑΤΖΟΓΛΟΥ Πολύ μεγάλη η συνεισφορά της Δώρας που και σε αυτήν την διαφήμιση μας έδινε τα δικά της αυτιά για να ακούσουμε και να δούμε αυτά που πραγματικά δεν βλέπαμε εμείς, ώστε να μπορέσουμε να γράφουμε στο μέλλον, πληρέστερα κείμενα ή να περιγράφουμε ένα γεγονός σε εξέλιξη και σε πραγματικό χρόνο με αυτές τις λέξεις ώστε να πληροφορείτε σωστά, το σύνολο του πληθυσμού. Αυτό το σποτ ήταν 50΄΄ με περισσότερα κενά ώστε σε αυτά να περιγράφουμε τη δράση, που δεν ακούγεται. ΄΄Παγίδα΄΄ ήταν όμως οι πολλές εκφράσεις στα πρόσωπα και τις κινήσεις των ηθοποιών οι οποίες έκαναν τη διαφορά στο σενάριο. Εάν πρέπει ταυτόχρονα με την προβολή να περιγράφουμε στα κενά η μαγεία αυτή περιορίζεται. Εάν το κάνουμε πριν η μετά την προβολή υπάρχουν δυνατότητες. Το λέω αυτό καθώς στην ομάδα δουλέψαμε όχι στα τεχνικά θέματα προσαρμογής με επεξεργασία ειδική. Αλλά σαν δημοσιογράφοι που ανα πάσα στιγμή σε μια ανταπόκριση ραδιοφωνική η τηλεοπτικού ρεπορτάζ πρέπει να αναλογιστούμε ότι αυτό που μεταδίδεται το παρακολουθούν και μη βλέποντες. ΜΠΟΖΙΝΗ Εδώ μάλλον εγώ και ο Μάνος πρέπει να απολογηθούμε καθώς σε αυτήν την ομάδα εργασίας είχαμε φορτώσει πολύ υλικό και διαφορετικές ασκήσεις ενώ η θεωρητική κατάρτιση για το τεχνικό κομμάτι όπως εφαρμόζεται στο εξωτερικό και θα ακολουθήσει η Ελλάδα, πλησιάζει τον τόμο εγκυκλοπαίδειας. Στον φάκελό σας και στους υπολογιστές έχετε το πρωτότυπο σενάριο από την ταινία του Μάνου Κουάνη ΄΄ Μόνος 2’’, χρονομετρημένα τα διαστήματα σιωπής και για τα πρώτα λεπτά μια ενδεικτική και υποκειμενική ακουστική περιγραφή από μένα η οποία αντιστοιχεί σε αυτά τα διαστήματα , ώστε να συμπληρώσετε εσείς τα υπόλοιπα. Στόχος δεν ήταν από την αρχή η ειδίκευση στην ακουστική αφήγηση όπως αυτή γίνεται στα studio από εξειδικευμένους επαγγελματίες αλλά να συνειδητοποιήσουν κυρίως οι δημοσιογράφοι με ποιο τρόπο πρέπει να σκέφτονται όπως είπε ο Ηλίας ,ώστε όταν περιγράφουν μια είδηση να είναι περιεκτικοί, ενώ ταυτόχρονα στους μην έχοντες εικόνα γιατί είναι μακριά από το δέκτη ή γιατί είναι μη βλέποντες, να μεταφέρουν το κλίμα, την ατμόσφαιρα κλπ. Στον ίδιο φάκελο έχετε μια προσχεδιασμένη εκπομπή από άποψη δομής και θεμάτων που είναι προσβάσιμη και ενδιαφέρουσα για το σύνολο του κοινού καθώς και όλα τα θεωρητικά εργαλεία και συμβουλές για να ολοκληρώσετε μόνοι σας ότι δεν προλάβαμε στην αίθουσα. ΜΑΝΟΣ ΚΟΥΑΝΗΣ Πραγματικά δεν μπήκαμε σε τεχνικά εξειδικευμένα ζητήματα όπως ότι ακόμα και η φωνή του αφηγητή θα πρέπει να είναι ελκυστική να κρατάει τη στάθμη και πολλά άλλα καθώς δεν ήταν αυτό το ζητούμενο. Αντίθετα εκτιμώ ότι πετύχαμε τον πρώτο βασικό στόχο που είχαμε θέση: Για πρώτη φορά στην Ελλάδα δημοσιογράφοι και άλλες ειδικότητες των ΜΜΕ να βρεθούμε σε μια αίθουσα και να μάθουμε από τους πραγματικούς αποδέκτες της δουλειάς μας όπως ο Τάκης η Δώρα οι συνάδελφοι από το ραδιόφωνο του ΕΛΕΠΑΠ, τις ελλείψεις μας αλλά κυρίως το σκεπτικό για να τις καλύψουμε στο μέλλον. ΜΠΟΖΙΝΗ Ευχαριστούμε θερμά για τον χρόνο σας ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη για ότι δεν ολοκληρώθηκε, ήταν πράγματι πιλοτικό αυτό το σεμινάριο όπως οργανώθηκε. Όσοι δηλώσατε συμμετοχή σήμερα μπορείτε να απευθυνθείτε στη Γ.Γ και για να λάβετε τον φάκελο με το σύνολο του υλικού και εδώ να ευχαριστήσουμε τον κ. Σταματάκη που είχε την ευθύνη συγκέντρωσης των συμμετοχών και διακίνησης και αναπαραγωγής του υλικού. Ελπίζω να περάσατε όλοι όπως τουλάχιστον ένα ευχάριστο και ενδιαφέρον απόγευμα. ΛΗΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ