ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ 1

Τρία γεγονότα είναι πολλά για να τα αγνοήσω χωρίς να τα  μνημονεύσω στην βραδινή μου προσευχή.

Το ντέμο που εφαρμόστηκε στην Κύπρο , η ομηρία στις φυλακές Μαλανδρίνου και ο χαιρετισμός Κατίνη στο γήπεδο, έκαναν τη νύχτα μου βαριά…

Η αλήθεια είναι ότι από απόψε( 17-03-2013) αρχίζω να προσεύχομαι. Τα προηγούμενα έτη του βίου μου, κάτι ξόρκια έκανα μόνο, για το κακό το μάτι.

Ανοίγω λοιπόν ΕΤΙΚΕΤΑ-ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙ

 

Αγαπημένο μου προσευχητάρι:

Κάνε ελαφριά τη νύχτα που θα σκεπάσει  και θα ξεσπάσει στο κελί του ισοβίτη που μας ξενύχτησε από χθες, τώρα που  τα ζωντανά σιώπησαν και τα ΕΚΑΜ αποχωρήσαν.

Παρακαλώ Παρακαλώ  (εσένα προσευχητάρι)  φέρε την Κύπρο πιο κοντά και ξόρκισε ιστορικά, ατάκες τύπου  ‘’Η Κυπρος είναι μακριά΄΄

Τέλος πολύ σε ευχαριστώ (αγαπημένο προσευχητάρι) που οι καλοί Σύλλογοι οι Αθλητικοί κατέβασαν χείρα ναζιστική και  έπλυναν έτσι την ντροπή.

Αλλοίμονο αν τη νύχτα αυτή, με μια μόνη, του Κατίνη την αφορμή  έλεγαν αυτά που κρύβουν στο χαλί.

Συγχώρεσε τις σκέψεις μου αυτές αλλά πόσες είναι οι φορές που οι καλοί Σύλλογοι οι Αθλητικοί φροντίζουν και λίγο την παιδεία και την ψυχή;