Η Μαρία Πέσμα ( http://mariapesma.com ) σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Αγγλία, όπου επίσης εξακολουθεί να εργάζεται στον τομέα του interior design παράλληλα με την ζωγραφική, ενώ επέλεξε να ζει για μεγάλα διαστήματα στην Πάτμο.
Σχεδίασε σκηνικά και κοστούμια για εικοσιτέσσερις θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, μεταξύ των οποίων έργα των Μπέκετ, Λόρκα, Πίντερ, Βάις
και επίσης παραστάσεις βασισμένες στο αρχαίο Ελληνικό θέατρο.
Στην Ελλάδα η σκηνογραφική της εργασία παρουσιάστηκε στον εκθεσιακό χώρο του Γενί Τζαμί στην Θεσσαλονίκη (2002).
Έλαβε μέρος σε πολυάριθμες ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και οκτώ ατομικές.
Μερικοί από τους πίνακες της παρούσας έκθεσης στην Πάτμο, έχουν επίσης εκτεθεί πρόσφατα στο Λέτσε της Ιταλίας (Palazzo Vernazza, Μάιος 2017, Primopiano LivinGallery).
Ένα ηχητικό ΄τοπίο΄εχει γραφεί για να συνοδεύει την έκθεση από τον Βέλγο συνθέτη Bruno Libert.
Κριτική
'Η πρόσφατη δουλειά της Μαρίας Πέσμα επικεντρώνεται σε ένα εξατομικευμένο αστικό σύμπαν που αποτελείται από προσεκτικά φροντισμένους, άκαμπτα ατομικούς χώρους, που μοιάζουν με κλουβιά 'φτιαξ'το μόνος σου', μέσα στα οποία το γυμνό ανθρώπινο σώμα με την ευάλωτη παρουσία και την περίπλοκη έλλειψη γωνιών, ανήκει ενώ ταυτόχρονα δεν εντάσσεται.
Στις ορατές και νοητές αποστάσεις ανάμεσα τους, οι φιγούρες της Πέσμα είναι κοινωνικά τοποθετημένες ως καταναλωτές, χωρίς πυρήνα, αλλά οργανικά παρουσιάζονται αποξενωμένες όχι μόνον μεταξύ τους και από κάθε αυθεντική κοινωνική εμπειρία, αλλά ακόμα και από την ίδια την φύση, φέροντας την θλίψη των ηττημένων ζώων.
Όμως δεν υπάρχει κανένα 'διδακτικό μήνυμα' σε αυτήν την ζωγραφική.
Η εικονογραφία είναι συνήθως δοσμένη με ιδιαίτερο, πλάγιο χιούμορ, πράγμα που καθιστά τις εικόνες παρηγορητικές και τη ίδια στιγμή δηκτικές, και σκληρά ειλικρινείς.'
Anthony Stevens – συγγραφέας
'Η πρόσφατη δουλειά της Μαρίας Πέσμα επικεντρώνεται σε ένα εξατομικευμένο αστικό σύμπαν που αποτελείται από προσεκτικά φροντισμένους, άκαμπτα ατομικούς χώρους, που μοιάζουν με κλουβιά 'φτιαξ'το μόνος σου', μέσα στα οποία το γυμνό ανθρώπινο σώμα με την ευάλωτη παρουσία και την περίπλοκη έλλειψη γωνιών, ανήκει ενώ ταυτόχρονα δεν εντάσσεται.
Στις ορατές και νοητές αποστάσεις ανάμεσα τους, οι φιγούρες της Πέσμα είναι κοινωνικά τοποθετημένες ως καταναλωτές, χωρίς πυρήνα, αλλά οργανικά παρουσιάζονται αποξενωμένες όχι μόνον μεταξύ τους και από κάθε αυθεντική κοινωνική εμπειρία, αλλά ακόμα και από την ίδια την φύση, φέροντας την θλίψη των ηττημένων ζώων.
Όμως δεν υπάρχει κανένα 'διδακτικό μήνυμα' σε αυτήν την ζωγραφική.
Η εικονογραφία είναι συνήθως δοσμένη με ιδιαίτερο, πλάγιο χιούμορ, πράγμα που καθιστά τις εικόνες παρηγορητικές και τη ίδια στιγμή δηκτικές, και σκληρά ειλικρινείς.'
Anthony Stevens – συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.