''ΤΟ ΠΟΡΤΡΕΤΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ'' της Μαρία Τσακίρη

"Η Μαρία Τσακίρη,στα βιβλία της, όχι μόνο αγαπά τις αληθινές ιστορίες αλλά πριν τις καταθέσει στο χαρτί ερευνά σε βάθος και διασταυρώνει: τα γεγονότα, το ιστορικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Σκιαγραφεί τους ήρωές της με σεβασμό στις δικές τους, πραγματικές προσωπικότητες.

Κάθε της βιβλίο είναι και μια τρισδιάστατη προσέγγιση της ιστορίας και των πρωταγωνιστών της γιατί η έρευνα και η αντικειμενικότητα,της Μαρίας, είναι και η προσωπική της σφραγίδα.

΄΄Το Πορτραίτο του Βασιλιά΄΄, από τις εκδόσεις Χαρλενικ Ελλάς, με εξέπληξε ευχάριστα.

Η συγγραφέας επέλεξε να αφηγηθεί μια ξεχασμένη ιστορία του προηγούμενη αιώνα και όχι της ζώσας πραγματικότητας, όπως μας έχει συνηθίσει στα προηγούμενα βιβλία της.

Είναι αυτή του λήσταρχου Γιαγκούλα που έδρασε στις σκιές του Ολύμπου και η κινηματογραφική ζωή του βρήκε πλέον χώρο στις σύγχρονες βιβλιοθήκες μας.

Από σήμερα διανθίζει και τη δική μου βιβλιοθήκη Τις επόμενες μέρες η ζωή και η δράση του Φώτου Γιαγκούλα θα με ταξιδέψει στα Πιέρια όρη, στα ήθη, τα έθιμα τους αγώνες και τις αγωνίες του ίδιου και

των πραγματικών προσώπων της οικογένειας και της περιοχής του.

Εύχομαι στη συγγραφέα και καλή μου φίλη Μαρία Τσακίρη να αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στο ήρωα του χθες και τους αναγνώστες του σήμερα που επιθυμούν να διασώσουν την ιστορία.

Η πρώτη παρουσίαση έχει προγραμματιστεί την Παρασκευή 13 Ιουνίου 20.00 μμ στην αίθουσα της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Καλαμαριάς, στο χώρο του Remezzo (Νικολάου Πλαστήρα 2) στη Θεσσαλονίκη.

                                                                                                                                       Καλή επιτυχία 

                                                                                                                                        Νατάσα Μποζίνη

Συνέντευξη της Μαρίας Τσακιρη στη TV100 και στον Παναγιώτη Κρινή για το΄΄Το Πορτρέτο του Βασιλιά΄΄

Απόσπασμα από το βιβλίο

"Ζούσε στα βουνά του Ολύμπου,ζούσε στις σπηλιές,ζούσε στους δρόμους κρυμμένος κυνηγημένος.Παρεα του ήταν τα δέντρα τα ποτάμια τα πουλιά και οι σύντροφοι του.Τωρα θα τον ονόμαζαν όλοι Ρομπέν των δασών.Απο μια παρεξήγηση,οδηγήθηκε πολύ μικρός ακόμα στη φυλακή.Η πορεία του προδιαγεγραμμένη.

Εγινε ένας άντρας ομορφος μα πάνω από όλα ατρόμητος.Το άδικο δεν το αντέχε.Εκλεβε και τα έδινε σε όσους είχαν ανάγκη, σκότωνε όποιον έμπαινε εμπόδιο στα σχέδιά του μα ήταν κ ο Ρομπέν του έρωτα,πόσα κ πόσα ζευγάρια που αγαπιούντουσταν κρυφά δεν βοήθησε.

Ολοι τον φοβόντουσαν αλλά αυτός κανέναν...Ακόμα και την τελευταία του στιγμή,την στιγμή που τον πρόδωσαν,σαν το λιοντάρι χιμηξε για να τους αντιμετωπίσει...και αν ήταν περισσότεροι και αν ήταν αρματωμένοι.Με το κεφάλι ψηλά βγήκε κ πολέμησε μέχρι την τελευταία του στιγμή, αντρικια, παλικάρισια!

Εκατό ζωές έζησε ο Φώτος αγάπησε και αγαπήθηκε ακόμα περισσότερο.Ενα ήσυχο πρωινό πρωτοειδε την Μπηλιω του και έχασε τη μιλιά του και εκείνη σαστισε και πίσω πάτησε,ποιος ήταν αυτός ο άντρας;Για τον Φωτό η Μπηλιω ήταν ότι πιο αγνό και όμορφο υπήρχε στη ζωή του,για την ίδια ήταν όλη της η ζωή.Παντα συναντιόντουσαν κρυφά,εκεί στα περήφανα βουνά του Ολυμπου,μέσα στη σπηλιά τους εκεί που την έκανε δική του για πρώτη φορά.

Ο Φώτος όμως ήταν ελεύθερο πνεύμα, γεννημένος από τους ανέμους πάντα περηφάνος,ποτέ δεν εμενε σε ένα τόπο,περιπλανωμενος.Τον περιμένε η Μπηλιω και αυτή και το παιδί τους.Κοριτσι γεννήθηκε και ήταν φτυστο ο πατέρας τής.

Χρονια προσπαθούσε να μάθει για αυτόν αλλά η Μπηλιω κρατάγε το στόμα της κλειστό, περίμενε ποτέ θα έρθει η κατάλληλη στιγμή.Μεχρι που είδε το πορτρέτο του ζωγραφισμένο από την κόρη τόυς..είχε φτάσει η ώρα.''

Και ερχόμαστε στο τώρα και στην Τίνα,την εγγονή του λήσταρχου.Μα ποιος ήταν τελικά ο παππούς της; Αποφασίζει να πάει στο χωριό που αγαπήθηκε με την γιαγιά της."

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

"Τρεις γενιές γυναικών.
Η γιαγιά Μπήλιω, η μητέρα Ροζαλία και η εγγονή Τίνα, που όσο θυμάται τον εαυτό της αναζητά να μάθει από πού κρατά η σκούφια της.

Ένας άντρας που καθορίζει τις ζωές τους.
Αλλά όχι, δεν είναι μόνο αυτές. Είναι και ένας όμορφος άντρας. Ο θρύλος του Ολύμπου και των Πιερίων, που με την πελώρια θωριά τους ενώνουν το μεγαλείο και το μυστήριο αιώνων για να τον κρύψουν σε βαθιές χαράδρες και στοιχειωμένες σκοτεινές σπηλιές. Ο Φώτος Γιαγκούλας. Ο λήσταρχος. Ο ωραίος των ορέων! Απών ο ίδιος από τις ζωές τους, αλλά πάντα εκεί, να τις καθορίζει, ο πίνακας με τη μορφή του. Η ανατριχιαστικά πιστή απόδοση των χαρακτηριστικών του. Το πορτρέτο του…

Ένας σκοτεινός θρύλος.
Στο παζλ των πρωταγωνιστών, και επτά αέρινες μορφές που συμπληρώνουν το μύθο που έχει κεντηθεί με βία και αίμα γύρω από το όνομα εκείνου. Τα επτά γυμνά κορίτσια που ξεπηδούν από το μεταφυσικό και το ανεξήγητο και χορεύουν απόκοσμα στο σκοτάδι, μεταξύ πραγματικού και φανταστικού. Τα γκουλαγκούδια. Άραγε είναι νεράιδες; Ξωτικά; Μούσες; 

Ή μήπως είναι οι ψυχές των μικρών παιδιών που η λαϊκή φαντασία και οι διηγήσεις τις αφήνουν να αιωρούνται σαν αερικά στο χρόνο, αναζητώντας τη χαμένη γαλήνη της ψυχής τους;"